czwartek, 14 maja, 2015r.

Hau, Przyjaciele!

Była u nas Michasia i Paulina pomagała jej napisać legendę o trzech ogrodnikach, którzy wysłali sroczkę po worek z nasionami, a ona się pomyliła i przyleciała z workiem śniegu. Całe szczęście, że w tym roku chyba nikt tego worka nie opróżnił. Już jutro bowiem przejdzie przez świat święta Zofija, która kwiaty rozwija. Dziewczyny śmiały się z tej opowieści, ale Pan doradził więcej pokory. W legendach jest bowiem sporo mądrości, do których naukowcy dochodzą żmudną pracą. A okazuje się, że ludzie już dawno odkryli prawa przyrody, zrozumieli sens Bożych zakazów i nakazów. Pani powiedziała, że w takim razie jutro zaraz po pracy pójdziemy na cmentarz, by zasadzić nowe kwiaty. Zimna Zośka odejdzie, przymrozki już nie grożą. A dla mnie ważne, że będzie spacer wśród pół, a potem siądę przy płocie i będę pełniła rolę psa ochroniarza. Oj, ale sobie poszczekam! Bo u nas wszyscy mnie od razu uciszają. Chociaż wczoraj podniosłam alarm, gdy komunijne dzieci zbyt szybko zbiegały w dół Głowackiego i już się bałam, że nie wyhamują przed główną ulicą. Zajęci ożywioną rozmową ich rodzice podnieśli głowy i tak wrzasnęli, że wszyscy się zatrzymali i tylko jedna z dziewczynek upadła. Ktoś nawet mnie pochwalił, że jestem czujna. Potem rodzice skupili się na poważnej rozmowie ze swoimi pociechami, a ja dumnie uniesionym ogonem potruchtałam do domu. Cześć. Astra