uBoga droga

błogosławionego Edmunda Bojanowskiego

Gdy w okolicy wybuchła epidemia cholery, Edmund Bojanowski opiekował się chorymi. Nie myślał o swoim zdrowiu. Ludzie opowiadali, że z torbą pełną lekarstw pukał do domów oznaczonych czarnym krzyżem. To był znak, że w środku są ciężko chorzy. Potem razem z przyjacielem Ludwikiem założyli aptekę i niewielki szpital dla najuboższych. Najbardziej jednak martwiły go dzieci. Szczególnie te bez opieki, których rodzice zajmowali się pracą w polu albo zmarli podczas epidemii. W pobliskim Podrzeczu Bojanowski utworzył pierwszą ochronkę dla dzieci. Z dziewcząt – ochroniarek – powstało potem zgromadzenie sióstr zakonnych.
Chleb i srebrnik

Powrót do serwisu