wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 41 | WYNIKÓW
Krytykowana pasja
Moją mamę bardzo trudno zadowolić. Zawsze się bardzo dobrze uczyłam, ale mnie nie chwaliła, tylko np. krytykowała, że nie mam żadnej pasji. Sama zachwycała się tańcem w TV. Poszukałam kursów w Internecie i wciągnęłam się. Zapisać się nigdzie nie mogę, bo brakuje nam bardzo pieniędzy. Sama nie wiem kiedy taniec naprawdę stał się moją pasją. Trenuję codziennie. Po powrocie ze szkoły dzięki tańcom mija całe zmęczenie i zadowolona siadam do lekcji, Niestety, mama mnie krytykuje, że za dużo tańczę, że to się pewnie odbije na ocenach.
Licealistka
Nieokreślona potrzeba
Dobrze się uczę, ale w zasadzie żaden z przedmiotów mnie nie interesuje. Nie mam żadnej pasji. Czuję, że chciałabym pomagać ludziom, ale nie wiem, jak się do tego zabrać. Mam wiele marzeń, idei, ale to tylko w głowie. Mija dzień za dniem, a ja, egoistka, kręcę się tylko wokół swoich spraw. Zrobiłam się ponura, niezadowolona.
16-latka
Błogosławiona służąca
Była prostą kobietą, ale umiała czytać w ludzkich duszach. Większość życia spędziła przykuta do łóżka, ale widziała rzeczy, których najwięksi podróżnicy nie mogą zobaczyć. Była zakonnicą, ale zmarła wygnana z klasztoru. Była chora, ale nikt nie wiedział, co to za choroba. Przed miesiącem Papież ogłosił ją błogosławioną.
Krytyczne spojrzenie
Moi koledzy z klasy ostatnio bardzo się zmienili. Dużo przeklinają, mają też co chwila tak zwane "skojarzenia" z rzeczami o charakterze seksualnym. Mówienie do innych "idioto" jest u nich chlebem powszednim, wyzywają się i wyrażają się w prostacki sposób. Sporo moich kolegów śmieje się ze mnie, bo jestem inna, dziewczyny, albo mi dokuczają, albo po prostu mnie unikają. Mam wielu kolegów w młodszych klasach, bo mam znakomity kontakt z małymi dziećmi. Lubię też spędzać czas z niepełnosprawnymi dziećmi, a moim marzeniem jest zostać wolontariuszką w hospicjum dziecięcym. Jestem humanistką, w tej chwili waham się między polonistyką, filozofią, psychologią. Idę do gimnazjum katolickiego i myślę, że opisane przeze mnie powyżej zachowania nie będą aż tak mocno i często występować. Nie wiem, jak to będzie.
13-latka
Zawiedziona córka
Chcę być blisko Boga, chcę kochać ludzi, a tu problem z własnym ojcem. Okazało się, że oszukiwał nas przez lata, że miał inną kobietę, do której teraz odszedł. Czy to normalne że nienawidzę taty? A jeśli nie, to jak mogę mu wybaczyć to, że nas cały czas okłamywał i zdradzał mamę? Mam do niego żal i choć z całych sił chcę mu wybaczyć, to przelatuje mi przez głowę myśl, że on jest okropnym człowiekiem i nie zasługuje na wybaczenie.
Zagubiona
