wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 37 | WYNIKÓW
Uczcie się, pracujcie i kochajcie jak Jezus, Nauczyciel i Przyjaciel, który zawsze idzie obok.
Te słowa usłyszeli młodzi, którzy w środku tegorocznego lata przyjechali do Rzymu. Nie, nie na wycieczkę, ale na pielgrzymkę. Wiecie pewnie, że trwa Rok Jubileuszowy 2025 związany z narodzinami Pana Jezusa i że wierzący z całego świata przyjeżdżają do Rzymu, gdzie znajdują się groby: św. Piotra, naszego pierwszego papieża, św. Pawła oraz pierwszych męczenników, którzy zginęli za wiarę w Jezusa (pisaliśmy o tym w marcowym numerze).
Możesz sobie marzyć
Ten chłopak podoba mi się od 2 lat. Postanowiłam, że dam sobie z nim spokój, ale nie potrafię. Widujemy się bardzo rzadko, głównie na pielgrzymkach. On na mnie nie zwraca najmniejszej uwagi, nie odezwał ani słowem. A ja nie mam odwagi zagadać. Ogólnie jestem dosyć nieśmiała, a co dopiero w takich okolicznościach. Mama mi mówi, że on ma dopiero 16 lat, a w tym wieku większość chłopaków jest jeszcze niedojrzała. Dlatego chcę dać sobie z nim spokój, ale nie umiem.
16-latka
Wszystko się sypie?
Mam wrażenie, że mam depresję. Nie mogę poradzić sobie z moimi problemami. Płacze tak długo aż nie rozboli mnie głowa, a w szkole jestem uważana za jedną z bardziej wesołych osób. Ponoć tak to jest, ci najbardziej uśmiechnięci w dzień, płaczą w nocy najwięcej. Wszystko mi się sypie. Tracę kontakt z moją dobrą koleżanką. Mieszka ode mnie daleko, a ze względu na liceum i to, że mam dużo pracy nie zawsze mogę do niej jechać. Ona robi mi o to wyrzuty, ja przez to czuje się coraz gorzej. Do tego wpadła w nowej szkole w złe towarzystwo, które mi nie odpowiada. Zmieniła się przez nich. Nie mam dobrego kontaktu z rodzicami. Nie wiem dlaczego tak jest. Nie rozmawiamy ze sobą o naszych problemach, wręcz nie umiem się im zwierzyć. Coraz bardziej wszystko zaczyna mnie irytować, przez co wyżywam się na bracie. Liceum strasznie mnie stresuje. Chcę mieć dobre oceny, a to nie zawsze wychodzi. Załamuje się przez każdą złą ocenę. Do tego spodobał mi się maturzysta, który nie zwracał na mnie uwagi. Teraz skończył szkołę, a ja czuję pustkę. Zdaje sobie sprawę, że to żałosne, bo chłopak nie może być sensem mojego życia, mam przecież ważniejsze sprawy!!! Ale nic z tym nie umiem zrobić. Wspiera mnie i rozumie moja przyjaciółka. Studiuje, przez co widzimy się rzadko. Nie mówię jej już wszystkiego, jak kiedyś. Mam przez to wyrzuty sumienia. A jakby tego było mało mam jeszcze problem z kompleksami. Krótko mówiąc jestem według siebie za gruba. Chciałabym schudnąć, ale za bardzo lubię jeść. Wszyscy dookoła mówią, że nie muszę chudnąć. Czasem im wierzę, innym razem głoduję by zgubić te kilogramy. Wpływ na to ma też moja przyjaciółka, która wzięła się za siebie i dosłownie chudnie w oczach. Może jej tego zazdroszczę? Muszę sobie to wszystko jakoś poukładać, ale sama nie umiem. Przez to proszę o pomoc.
16-latka
Najpopularniejsze
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój!
- Stań się jak dziecko
- Zajmij się swoim życiem
- Załącznik #9435628
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Car na rowerze do Rzymu
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
