wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 591 | WYNIKÓW
Tryumf niedzieli
„Mi się najbardziej podobało dzisiejsze zakończenie. Że nie mamy się zatrzymać przy krzyżu, że nieustannie powinniśmy pamiętać, że po Wielkim Piątku trzeciego dnia nastanie wielkie zwycięstwo. Dlatego trzeba być optymistą i bez względu na aktualną sytuację trzeba zmienić myślenie i zawierzać, ufać, kochać, cieszyć się”- jejku, ależ się Paulina emocjonowała.
Spotkania w grupie, nie we dwoje
Bardzo polubiłam młodszą o 3 lata córkę znajomych moich rodziców. Wiele rozmawiamy itd. Chciałbym się z nią od czasu do czasu spotkać i pójść z nią do kina, na pizzę, na spacer. Ale przeczuwam, że ani moi rodzice, ani tym bardziej jej rodzice nie będą zadowoleni. Wiem, że jest ona za młoda na chodzenie, ale takie spotkania bez zobowiązań to przecież nic złego.
15-latek
Tego Ducha się nie boimy
Jest taki Duch, bez którego nie umiemy nic. Nie umiemy kochać, nie umiemy się szczerze cieszyć. Nie umiemy być ludźmi.
Podobno dzieci lubią bać się duchów. Ale pomyślcie logicznie. Jak bać się czegoś, czego nie widać, czego nie można dotknąć a więc co i nas też nie może dotknąć?
Jest tylko jeden Duch, który istnieje naprawdę.
Koleżeńska propozycja
Lubię pewnego kolegę, cenię go, ale nie czuję żadnego zakochania. Kiedyś proponowałam mu wspólne wyjście do kina, ale odmówił z jakiegoś powodu. Może sądzi, że mi na nim zależy w inny sposób? Teraz mam bilety na ciekawy koncert. Wiem, że on też lubi taką muzykę. Czy wypada go raz jeszcze zaprosić? Inaczej bilet przepadnie, bo tak się składa, że żadna koleżanka nie może w tym czasie skorzystać z okazji.
16-latka
Za dużo samokrytyki
Za dużo samokrytyki
Dochodzę do wniosku, że jestem beznadziejny. Startowałem w kilku konkursach, ale nie doszedłem zbyt daleko. Porażka. Oceny mam bardzo dobre, nauczyciele mnie chwalą, uczę się bez wysiłku, ale konkursy nie wyszły. W sporcie też nie jestem mistrzem, chociaż kilka dziedzin lubię i staram się je doskonalić. Nie jest to piłka nożna, więc w męskim rankingu nie stoję w szkole wysoko. Z dziewczyną mi się nie układa, ona nawet nie wie, że mi się podoba, bo nie mam śmiałości do niej zagadać. Nawet z przyjacielem mniej się widuję, bo komputer zajmuje sporo czasu. No i w takiej beznadziei minął semestr.
Szóstoklasista
Spojrzeć ludziom w oczy
Nie potrafię zaufać ludziom. Wydaje mi się, że każdy ocenia mnie krytycznie, że się ze mnie śmieje, szydzi ze mnie. Dlatego nie potrafię wymieniać z kimś spojrzeń, a już najgorzej, gdy spogląda na mnie chłopak. Starszy brat jest otwarty, ma tylu znajomych, a ja tylko kilka koleżanek. Tak bym się chciała otworzyć na ludzi, spoglądać na nich i odbierać ich spojrzenia bez stresu.
Maturzystka
