wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2838 | WYNIKÓW
W nowej szkole
Zawsze byłam cicha i nieśmiała. Ale to się już zmienia, czuję coraz więcej odwagi. Wiem, że w technikum będzie przewaga chłopaków, którzy mnie peszą, których obawiam się ze względu na głupie uwagi dotyczące wyglądu, figury. Jestem już ciekawa, jak to będzie. Uznałam, że w nowej szkole muszę zrobić wrażenie miłej osoby ale z drugiej strony takiej, żeby koledzy czuli jakiś respekt do mnie i nie pozwalali sobie za bardzo.
16-latka
Zabawa w chodzenie
W mojej szkole kilka dziewczyn ma już chłopaka, a mnie do tego nie ciągnie. Pewnego dnia jedna z moich koleżanek podeszła do mnie i powiedziała, że mój kolega jest we mnie zakochany. Szczególnie w to nie wierzyłam, ale inne koleżanki zaczęły mi mówić, żebyśmy zaczęli chodzić. Nie mam ochoty na związek w piątej klasie podstawówki. Boję się, że on spyta się mnie, czy chcę z nim chodzić i nasza znajomość się zepsuje.
11-nastolatka
To Wasza prywatna sprawa
Już w czasie roku szkolnego kolega zaczął okazywać mi wielką sympatię. Dziewczyny zaraz to zauważyły, wypytywały, czy poprosił o chodzenie. Ale on sporo ze mną rozmawia, żartuje, dba o mnie, ale nazywa nasz układ przyjaźnią. W czasie wakacji sporo czasu spędzamy na rowerach, na boisku, wyraźnie mnie wyróżnia w grupie. Nie chce mi się rozmawiać na nasz temat z koleżankami, a one bardzo naciskają, bo uważają, że powinniśmy być parą. Co robić?
14-latka
Trudna sprawa
Spodobał mi się kolega, ja jemu chyba też. Ale wiem, że koleżanka też o nim marzy. Ostatnio on zapytał, czy idę prosto do domu, bo wybiera się w moim kierunku. Ona to usłyszała, nagle postanowiła iść z nami i zepsuła wszystko. Przecież nigdy ze mną nie wraca, to jej nie po drodze. Inni chłopcy obserwują nas, śmieją się, to go chyba hamuje i nie było między nami żadnej ważniej rozmowy.
Nastolatka
Rodzice- worek treningowy
Sama się na siebie złoszczę, że wyżywam się na rodzicach. Wiem, że to ja mam problem. Jestem po cichu i w tajemnicy zauroczona w koledze z treningów. Teraz są wakacje, nie widuję go, więc stałam się bardziej nerwowa i wybuchowa. Sama obecność rodziców mnie drażni, a gdy dopytują, to wybucham. Skąd we mnie tyle złości? Żeby było jeszcze dziwniej, to moi rodzice specjalnie się tym zachowaniem nie przejmują.
15-latka
Dziwne zainteresowanie
Kolega, w którym zakochałam się na obozie, jest zupełnym przeciwieństwem mnie. Nie podoba mi się to, że pali i pije, ale najwyraźniej nawet to nie pomaga mi się w nim ,,odkochać". Pewnie nigdy go już nie zobaczę, ponieważ on obraca się w innych środowiskach niż ja. Słyszałam, że co rok jeździ na ten obóz. Myślę, by za rok znowu tam jechać. Jednak nie jestem pewna, czy chcę to przeżywać jeszcze raz od nowa.
Licealistka
Klasowe afery
Ostatnio razem z przyjaciółką zauważyłyśmy, że nie umiemy dogadać się z innymi dziewczynami. Są takie żałosne. O wszystko się czepiają, komplikują i zanudzają. Na początku roku szkolnego zaczęli dokuczać nam koledzy z klasy. Byłyśmy złe do czasu, gdy zaczęły się problemy z dziewczynami. Teraz zauważyłyśmy, że oni są nawet fajni. Zaczęłyśmy spędzać z nimi czas, dziewczyny wymyśliły sobie znikąd, że się w nich podkochujemy, przez co sytuacja jest troszkę napięta. Co robić?
Nastolatki
Było, minęło...
W czasie wymiany poznałam sympatycznego kolegę, zachwyconego pobytem w Polsce. Napisał do mnie i zaczęliśmy prawie codzienną wymianę listów. Bardzo mnie to podbudowało, zauroczyłam się. A on nawet pisał, abym do niego przyjechała, bo wtedy by się tak nie nudził. Ale po pewnym czasie zauważyłam, że jego listy są coraz krótsze, nie mamy o czym pisać. Chyba nie powinnam od razu odpisywać, ale tak czekam na każdy jego list, pierwszy raz coś takiego przeżyłam.
Licealistka
Uporządkuj sprawy
Zaczęłam sporo rozmawiać z rok starszym kolegą, który mieszka w sąsiedztwie. On jest miły, chyba się mu podobam. Zakochałam się i dlatego nie mogę się uczyć, nie mogę spać ani spotykać z koleżankami. Boję się, że dziewczyny nie będą mnie lubiły, gdy się dowiedzą o moim zakochaniu. Może już coś podejrzewają, bo nie chce wychodzić z domu. Jestem załamana i nie wiem, co robić. Trwa wystawianie ocen, a ja nie mogę się skupić.
12-latka
Płacz za gimnazjum
Jestem za bardzo sentymentalna. Kończy się nauka w gimnazjum i na samą myśl lecą mi łzy. Tak bardzo polubiłam szkołę, koleżanki, kolegów, nauczycieli i ogólnie atmosferę. Wiem, że powinnam się zmienić, bo kto to widział płakać za szkołą. Zastanawiam się, jak szybko ten czas minął, jak wiele się zmieniło, ciekawi mnie też przyszłość. Tutaj przeżyłam pierwsze zauroczenie i ciągle ten sam chłopak jest w moim sercu. Co zrobić, by nie być taką sentymentalną?
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- Załącznik #9435647
- Mamy do Mamy
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Dołącz do dzieci z całego świata
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Andrzej Pluta. Ojciec czy syn?
- Mama zawsze przychodzi. Trzeba tylko wołać wytrwale.
- Papież Leon wzywa do modlitwy różańcowej
- Tajny tunel otwarty
