wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 912 | WYNIKÓW
Dowód niedojrzałości
Chłopak dawał wyraźne znaki, że jest mną zainteresowany, że mu zależy. Nie czułam się gotowa na związek, nadal się nie czuję, aczkolwiek chciałam się przyjaźnić, a później może by coś z tego wyszło. Ostatni raz widzieliśmy się na zakończeniu roku. Idzie do liceum, więc powiedział, że "będziemy w kontakcie". Dopiero pod koniec wakacji napisałam do niego. Brak odpowiedzi. Przyjaciółka, bez mojej zgody, spytała o przyczynę milczenia. Wyśmiał nas, nazwał z pogardą "dziewczynkami", dodał, że nie zamierza mi odpisywać. Nie spodziewałam się tego po nim.
Gimnazjalistka, klasa III
Nieświadoma pomoc
Mam w klasie kolegów, którzy powoli pomagają mi się ośmielić. Myślę, że nie są tego świadomi, ale drobnym dokuczaniem, gadaniem, droczeniem sie, proszeniem o coś ośmielam sie w stosunku do wszystkich chłopaków. Jest wiele sytuacji z udziałem tych kolegów, dzięki którym częściej się uśmiecham, jestem śmielsza, czuję się dowartościowana. Nie wiem, jak im podziękować na koniec roku i nie wiem, jak uda mi sie funkcjonować w nowej szkole, nie chcę, żeby całkowicie zniknęli z mojego życia. Zresztą, mam świetną klasę, koleżanki, przyjaciółkę.
Gimnazjalistka, kl. III
Kontakt z uzależnionym
Zaczęłam pisać z bardzo sympatycznym, inteligentnym i oczytanym chłopakiem. Jeszcze z nikim się tak dobrze nie rozumiałam. On rozumie mnie, a ja chyba jego też. Ciągle pisze, że dzięki moim listom chce mu się znowu żyć, wraca poczucie sensu. Złości się, gdy mam zajęcia i brakuje czasu na rozmowy. Ostatnio przyznał, że jest uzależniony od amfetaminy. Wystraszyłam się, ale prosi, bym nie zrywała kontaktu, bo nie ma się przed kim wygadać. Leczyć się nie chce. Jest bardzo mądry, widzę to z jego stylu pisania. Czy to coś złego, że każdego dnia spędzę na rozmowie z nim godzinkę, czasami dwie?
Gimnazjalistka
Pan Bóg na wzmocnienie
Gnębi mnie wewnętrzna pustka . Wystarczy chwila samotności, a ja już jestem myślami gdzie indziej. Zauważyłam też teraz albo tylko mi się wydaje, że łapię bardzo dużo kontaktów wzrokowych z męską częścią mojej szkoły. Tak jakby teraz zwracam na to większą
uwagę. W sumie może to nie jest nic dziwnego, ale z drugiej strony tak. Szczerze to chyba teraz się troszkę pogubiłam. Mimo wszytko każdy dzień rozpoczynam słowami "Jezu ufam Tobie", a kiedy jest naprawdę źle to mówię "Mogę wszystko w Chrystusie, który mnie umacnia." Niby tylko kilka słów, a po wypowiedzeniu ich czuję się pewniej.
Gimnazjalistka
Wolontariat
Od roku koleguję się z przesympatyczną dziewczyną „proliferką”. Ona "zaraziła" mnie miłością do życia. Kiedyś nie zdawałam sobie czym jest aborcja, wiedziałam tylko, że to złe od rodziców i w zasadzie nigdy się tym ni interesowałam. Ona uświadomiła mi wiele spraw. Przez jakiś czas działałam w młodych pro life w mojej parafii. Te spotkania dały mi dużo do myślenia i zmieniły mój podgląd na świat. Czuję, jak Duch Święty pcha mnie i daje odwagę i chęć do zmieniania świata. Ale wiem, że muszę zacząć od samej siebie. A w wolontariacie będę w tym roku działała….
Gimnazjalistka
Odrzucenie niepełnosprawnych
6 lat mojej podstawówki to trudne doświadczenia odtrąceń koleżeńskich. Troszkę się różniłam od rówieśników i musiałam się pogodzić z tym, że nie byłam zapraszana na urodziny do rówieśników, a na moje zaproszenia nie odpowiadano. Często siedziałam sama, czasami jakaś dziewczyna bywała zmuszana do siedzenia ze mną. Sądziłam, że w gimnazjum będzie lepiej. Nie mam żadnych problemów z nauką, ale dobre oceny to nie wszystko. Mijają miesiące i chociaż odrzucenie nie jest tak jawne jak kiedyś, to jednak czuję się samotna. Nie dla mnie dziewczęce szepty, chichoty, tajemnice, narady. Moim zdaniem wśród nastolatków nietolerancja dla inności jest ogromna.
Gimnazjalistka
Ofiarować coś za innych
Kilka dni temu przypomniałam sobie, że różne trudności mogę ofiarować Bogu. Byłam na modlitwie wstawienniczej i ludzie prosili o tyle rzeczy, więc pomyślałam, że mogłabym ofiarować jakieś codzienne przyjemności za tych ludzi i ich problemy. Dostałam dziś słuchawki i tak bardzo chcę je „oswoić". Uznałam, że mogłabym to poświęcić. Postanowiłam sobie kilka innych rzeczy, ale one nie były aż takie trudne. Teraz nie wiem, chyba rzeczywiście powinnam to poświęcić, o to chodzi, żeby zrobić coś, co sprawi mi trudność. Ale to też zabije mi radość ze słuchawek... a może wcale nie? Z drugiej strony to tylko dzień zwłoki...
Gimnazjalistka
Zachowanie prywatności
Jeden z przyjaciół spytał mnie dziś o moich pozostałych przyjaciół. Podałam mu liczbę przyjaciółek oraz trójkę przyjaciół, w tym jego. Jeden z wymienionych chłopców to tylko wirtualny przyjaciel, a takie znajomości nie są ani trwałe. Sęk w tym, że nie chcę opowiadać mu o mojej internetowej znajomości. Tymczasem on spytał właśnie o przyjaciół. Nie mam pojęcia co mu odpowiedzieć. Nie chciałabym kłamać, ale wirtualne znajomości wolę zachować dla siebie. Za kilka lat i tak nie będą istniały, to tylko kwestia czasu. Mogę napisać mu o całkiem innym koledze z rzeczywistości, jednak co jeśli będzie wypytywał o szczegóły? Nieźle się wkopałam..
Gimnazjalistka
Dlaczego świętujemy niedzielę?
Ostatnimi czasy sporo zastanawiam się na temat tego, czy to właśnie niedziela powinna być dniem, który należy poświęcić na odpoczynek i zadumę oraz w trakcie którego należy uczestniczyć we Mszy Świętej. W Biblii mówi się bowiem o szabacie, który wypadał w sobotę. Na lekcjach religii w podstawówce katechetka wspominała o tym, że pierwszym dniem tygodnia jest niedziela, a Bóg przy tworzeniu świata odpoczywał siódmego dnia, a więc według takiego liczenia powinniśmy święcić sobotę. Dlatego dopada mnie wciąż refleksja, czy słusznie święcimy niedzielę oraz także dlaczego jeżeli w Biblii mówi się o sobocie, to Kościół tak znikąd ustanowił niedzielę? Skąd to się wzięło?
Gimnazjalistka
