wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1153 | WYNIKÓW
Wielka potrzeba zmiany
Mam siostrę młodszą o 6 lat i brata, dwulatka. Moimi największymi problemami są agresja i nadwaga. Próbowałam ćwiczyć, nie jeść słodyczy itp. ale poddawałam się po max 1,5 tyg. Źle czuję się w swoim ciele i nie wiem co mogę z tym zrobić. Z agresją nie mogę sobie też poradzić. W szkole jestem "aniołkiem". Wyżywam się na moich bliskich, a najbardziej na siostrze. Pyskuję też strasznie do mamy, taty babci. Potrafię uderzyć mojego brata. Bardzo nie chcę tego robić, ale nie umiem się opanować. Robię wszystko, aby utrudnić życie siostrze. Jednak najgorsze jest to, że ona staje się moim lustrzanym odbiciem. Gdy to piszę- płaczę. Nie chcę a robię. Więc co mi zostało? Proszę o pomoc...
14-latka
Każda ma swoje zdanie
Mam problem z mamą. Nie mogę się z nią dogadać, nawet jakbym bardzo chciała. Do niej nie dochodzą żadne argumenty. Już nie wiem co mam robić, zawsze wynika kłótnia. Nie rozmawiam z mamą już drugi dzień, a jak próbuję mamie wytłumaczyć wszystko, żeby się uspokoiła, to zawsze wynika z tego kłótnia.
Licealistka
Inaczej traktowana
Czuję, że ksiądz mnie nie lubi. Poprosiłam o rozmowę, ale nie przyjął moich uwag. Zazwyczaj nie przejmowałam się tym, co inni mówią lub myślą, poza tymi, którzy byli dla mnie autorytetami. Mam wrażenie, że przez jedną osobę, z której zdaniem się liczyłam, stałam się niepewna i wystraszona. Przestałam mówić co myślę, być radosna i całkowicie otwarta.
Licealistka
Niepokoje gimnazjalistki
Jestem w gimnazjum i mam straszny problem ze stresem. Codziennie rano, gdy wstaję i wiem, że muszę iść do szkoły od razu jestem spięta. Uczę się
dobrze i mam fantastyczny kontakt z rówieśnikami, nauczyciele bardzo mi odpowiadają, lecz gdy nauczyciel prosi, żebym podeszła do tablicy lub coś
powiedziała, to mam ochotę zapaść się pod ziemię. Problem leży po prostu w mojej głowie... nie wiem jak sobie z tym poradzić. Druga sprawa to oczywiście chłopak. Wiem, że to może wydać się infantylne i już nudne, ale podoba mi się bardzo jeden taki. I cenię Go pod każdym względem. Na początku wydawało mi się, że On też jest mną zainteresowany, ale teraz zaczynam mieć co do tego wątpliwości. Ostatnio "przypadkowo" Go widziałam i nagle zwolnił kroku i zaczął uśmiechać się i śmiać do kolegi. Moim zdaniem to było pozytywne, ale nie jestem pewna. A poza tym jest kilka lat starszy. Strasznie mi zależy i nie mogę sobie wybić z głowy, jak na mnie patrzył- tego szczerego wzroku i tego uczucia spokoju i bezpieczeństwa kiedy przy mnie stoi i kiedy się uśmiecha. Co mi Pani radzi w tej kwestii?
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- Te dzieci widziały Maryję
- Historia Jonasza
- Mamy do Mamy
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Polscy motorniczowie wicemistrzami świata
- Dołącz do dzieci z całego świata
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Andrzej Pluta. Ojciec czy syn?
- Papież podziękował za życzenia urodzinowe
