wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 296 | WYNIKÓW
Gawrony na polu
Ze mną można iść wszędzie, bo nie ciągnę, nie uciekam, nie wdaję się w psie konflikty, czyli jestem jak wzorowa uczennica. Owszem, mam swoje wady. Ruszam jak szalona w pogodni za kotami, ptakami, a gdy wyczuję gryzonia- nic mnie nie powstrzyma. Dlatego tak się ucieszyłam, że Kuba zaproponował wyprawę na pobliskie pola. Właśnie myszy gromadzą zapasy, by przetrwać zimę, a ja mogę je nieco zdenerwować i kopać tam, gdzie wyczuwam ich obecność.
Co daję, to dostaję
Moja Pni pozwoliła mi swobodnie biegać, kopać dołki, węszyć ślady i witać się różnymi psami, których tu nigdy nie brakuje. Lubię wszystkie, ale zachowuję ostrożność, bo wiem, że będąc małą, nie miałabym szans w walce. Psy wyczuwają moje dobre nastawienie i nikt mnie dotąd nie skrzywdził, nawet nie warknął ani nie wyszczerzył zębów. Wiem, że Tytus ciągle wpada w tarapaty, bo sporo obcych psów go denerwuje i jawnie okazuje im niechęć. Odpowiadają tym samym i konflikt gotowy.
Siostrzane konflikty
Codziennie mam setki konfliktów z siedmioletnią siostrą. Ja łatwo wpadam w złość i kończy się nawet biciem. Ona często skarży się do mamy. Ja wtedy obrywam. Kłócimy się dosłownie codziennie i o wszystko. Laptop, klocki lego, hulajnogę, trzymanie naszego psa na smyczy. Ostatnio bezinteresownie posprzątałam jej pokój. Ona wydarła się na mnie że wszystko źle, nie poukładane tak, jak ona chce. Zabawki źle posegregowane. Smutno mi się zrobiło. Czasami śmieje się, że ona ma zasadę: Co twoje to moje, a co moje to nie ruszaj. Jak utrzymać dobry kontakt z siostrą?
11-latka
Z kim usiąść we wrześniu?
Po koniec zeszłego roku szkolnego bardzo się wszystkie kłóciłyśmy. Niby w ostatnim dniu pogodziłyśmy się, ale trochę się obawiam września. Czy usiąść z przyjaciółką, z którą znamy się od przedszkola? A może skontaktować się z inną koleżanką i umówić się z nią? Tylko wtedy tamtej będzie przykro, czyli zacznę piątą klasę niezbyt miło. Co mi Pani doradzi?
Piątoklasistka
Szlaban na samodzielność
Jestem już pełnoletnia, ale pod pełną i bardzo męczącą kontrolą rodziców. Wszystko muszą o mnie wiedzieć, muszę spędzać z nimi urlop. Więc siedzę wtedy i nie chce mi się wychodzić z domu. Z kolei zapisali mnie na obóz, a ja nie chcę jechać. Żadne rozmowy, żadne argumenty, rozmowy z wychowawczynią nie pomagają. Mam dosyć u progu kolejnych wakacji.
Licealistka
Najpopularniejsze
- Polscy motorniczowie wicemistrzami świata
- Szklanka do połowy pełna
- Patrzeć oczami serca
- O posłuszeństwie
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
