wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1031 | WYNIKÓW
Coraz więcej par dokoła
Dzisiaj dowiedziałam się, że moja bardzo dobra koleżanka ma chłopaka. Był to dla mnie szok. Oczywiście bardzo się z tego cieszę, ale nachodzi mnie refleksja jak to jest z tymi związkami w młodzieńczym wieku? Ona była zdziwiona tym, że nie mam żadnego "kandydata" na drugą połówkę. Ale ja myślę o związkach na poważnie - by jeśli już z kimś będę, mieć w nim przede wszystkim przyjaciela, nadawać na tych samych falach, mieć podobne wartości. Powoli czuję się samotna, kiedy widzę, jak coraz więcej koleżanek ma chłopaków, a ja nie.
17-latka
Ucieczka przed uczuciem
W mojej klasie wyśmiewali się trochę ze mnie, że chodzę do kościoła, że żyję wiarą. Nie martwiłam się tym za bardzo. Ale pewien kolega zwrócił na mnie uwagę, był zawsze miły. Starałam się go zniechęcić. Kiedyś wyznał uczucie, a ja skłamałam, że nic nie czuję. Jednocześnie prosiłam Pana Boga o znak, czy to chłopak dla mnie. Podczas pożegnalnej zabawy tańczył tylko ze mną, powiedział, że bardzo się cieszy, bo będziemy w jednej klasie. Ja od początku czułam coś do niego, tęsknię za nim i śnię. Tak się ucieszyłam, że wybrał tę szkołę co ja i będziemy w jednej klasie!
Licealistka
Trochę obaw
Spotykam się z bardzo wartościowym chłopakiem. Oboje jesteśmy zaangażowani w życie parafii, on ministrant, ja marianka. Trochę mnie peszą jego wyznania, pisane i mówione. Boję się być dorosłą, boję się, że to minie jak u rodziców. Jak sobie poradzić z uczuciem do niego i lękiem przed problemami?
15 -latka
Dla niego straciłam głowę
– Anna... Anna Boleyn... – powtarzał chrapliwym głosem król. Dyszał ciężko, a pot spływał po całym jego ciele. Po chwili uniósł głowę. – Zakonnicy, zakonnicy! – zaczął wołać, wytrzeszczając oczy w mrok komnaty. Może widział szeregi mnichów, których kazał straszliwie zamęczyć za to, że byli wierni Bogu i swojemu sumieniu. Po chwili opadł na poduszki. Nie mógł już mówić
Zmień nastawienie
Jestem osobą głęboko wierzącą i denerwuje mnie zachowanie rówieśników, ich lekceważenie dla spraw wiary. Gdy porównuję się do koleżanek, to mam wrażenie jakbym nie była stąd, lecz zesłana jak Jezus jako anioł dla innych. Pomagam jak mogę i nie chcę być jak te dzieci, co mają w nosie bycie Dzieckiem Bożym i nie chce im się ruszyć do Kościoła, poczuć miłość Ojca i zobaczyć coś więcej niż fizyczną materię.
11-latka
Najpopularniejsze
- Pasterz gotowy oddać życie za owce
- Załącznik #9220872
- Alicja w krainie cudów
- Bazylika św. Pawła za Murami w Rzymie
- Majowy "Mały Gość" już w sprzedaży
- 7 maja odbędzie się konklawe
- Papież Franciszek i "Mały Gość"
- Tu zaczęła się Polska
- Zamek w Łęczycy
- Ci, co są w niebie, są bardzo blisko. Bliżej niż wtedy, kiedy z nami żyli na ziemi.
