wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 121 | WYNIKÓW
Natłok problemów?
Ciocia zaprosiła mnie do siebie na wakacje. Daleka wyprawa samolotem. Tak się ucieszyłam, że aż skakałam. A tu nagle rodzice, że to jeszcze nie jest pewne, że jeśli się moje oceny nie poprawią, to nici z wyjazdu. Załamałam się, wszystkiego mi się odechciało. Modlę się o pomoc do mojego Anioła Stróża, bo z nim łatwiej na sprawdzianach. Bo ja tak bardzo chcę jechać. Nikt mnie nie rozumie, rodzice tylko żądają lepszych ocen, koleżanki nie widzą problemu, czuję się samotna…
Gimnazjalistka
Uczysz się dla siebie
Uczę się dobrze, mam świadectwo z paskiem, dostaję dobre oceny a czasem gorsze. Nie lubię chemii, biologii i WOS-u. Jednak ostatnio dostaję z nich dobre oceny. Nigdy nie jestem chwalona przez rodziców, nikt mi nie gratuluje, a naprawdę się staram. Czuję, że moje starania idą na marne, bo i tak nikt ich nie doceni.
Gimnazjalistka
Spróbuj inaczej
Czy mam się przejmować zdaniem koleżanek? Jestem bardzo zdolna, przede wszystkim dobra w matematyce. Ogólnie jestem dobra w szkole. Jednak, gdy w szkole dostanę szóstkę, koleżanki się ze mnie śmieją i przezywają od kujonki. Bardzo lubię się uczyć. Mam piątki i szóstki. A świadectwo z czerwonym paskiem. Dużo razy jeździłam na konkursy, przeważnie coś wygrywałam. Nauczyciele i rodzice zawsze mnie chwalą, tylko moja klasa się ze mnie śmieje. Czasami myślę, że powinnam przestać się uczyć.
11-latka
Problem z matematyką
W tym roku szkolnym przeniosłem się do nowej klasy, bo wcześniejszej dokuczali mi. Od tego roku jest nowa nauczycielka od matematyki. I tu zaczęły się problemy. Na lekcjach idzie mi bardzo dobrze. Na sprawdzianach okropnie, a na próbnych sprawdzianach szóstoklasisty idzie mi bardzo dobrze. Mam praktycznie same 3 i kilka 5. Tróje mam z kartkówek i prac
domowych. Zaś te kilka 5 to za prace dodatkowe. Chciałbym wybrać się do katolickiej szkoły, ale tam potrzebne są dobre stopnie. Ocen z matematyki nie chce rodzicom ujawnić, bo będzie krzyk. Niestety, rodzice są zapracowani. Tata jest tylko w weekendy, mama
godzinami siedzi w pracy, a brat mi wiecznie dokucza. Naprawdę nie wiem co
mam zrobić. Proszę o pomoc.
Szóstoklasista
Na spotkanie z Wielkim Gościem
Pamiętam dobrze moje pierwsze spotkanie z Janem Pawłem II. Było to w roku 1979, a więc 27 lat temu. Dla wielu z Was to prawie wieczność. Chodziłam wtedy do liceum. Było to w pierwszych dniach czerwca, kończył się rok szkolny. Przeważnie każdy myślał o ocenach, o świadectwie, aż tu jedna z koleżanek zaczęła przekonywać, że koniecznie powinniśmy spotkać się z Papieżem, że to ważne. I przekonała nas. Właściwie, dlaczego nie?
