wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 20392 | WYNIKÓW
Potrzeba zmiany
Na obozie spotkałam świetnego chłopaka, tylko przez moją nieśmiałość nie poznaliśmy się zbyt dobrze. On do tego był pięć lat starszy, więc siedziałam jak mysz pod miotłą, gdy reszta śmiała się, żartowała. W ogóle - poznając człowieka ja najczęściej obserwuję. Nigdy nie potrafię zacząć rozmowy, mam bardzo mało pewności siebie w takich sytuacjach. A chłopaki w moim wieku wydają mi się strasznie dziecinni i wolałabym spędzać czas ze starszymi. Czy to jest normalne? Jak rozmawiać ze starszymi chłopakami, żeby nie czuć takiej nieśmiałości? Oni są zawsze tacy wyluzowani, a mi ciężko się przełamać. I jak wreszcie nabrać pewności siebie, być taką spontaniczną jak inni, a nie martwić co chwila, czy powinnam robić to co robię, mówić to co mówię i każde słówko przemyślEć w głowie tysiąc razy?
16-latka
Męcząca zazdrośc
Moja najlepsza koleżanka spotyka się w różnych miejscach z chłopakiem, na którym mi tak zależy. Często rozmawiamy, żartujemy, są to relacje koleżeńskie. Marzyło mi się, by to coraz bardziej rozwijać, a tu trach, oni wiele czasu spędzają razem. Najpierw byłam zła, że ona, która i tak ma powodzenie, zabrała mi tego właśnie chłopaka. Ale teraz się cieszę, że to właśnie ona, a nie byle jaka dziewczyn. Moje pytanie jest proste- jak zwalczyć w sobie zazdrość, która nieco mnie męczy?
Gimnazjalistka
Jak okazac uczucie?
Poznaliśmy się na oazowym wyjeździe. Od razu poczułem ,ze to wyjątkowa dziewczyna, że takiej od zawsze szukałem. Spędzaliśmy razem wiele czasu- rozmowy, spacery, wspólne działania. Teraz dzieli nas odległość. Tak bardzo chcę, by nasze uczucie przetrwało. Jednak niczego sobie nie wyznaliśmy, nie obiecaliśmy, bo to zbyt poważne sprawy, a oboje nie chcemy rzucać słów na wiatr. Zostawiamy wszystko Bogu, niech nas prowadzi. Jak jej okazywać uczucie, bo nie chce pisać banalnych słów, a wiem, że dziewczyny są wrażliwe.
16-latek
Zawiedziona córka
Chcę być blisko Boga, chcę kochać ludzi, a tu problem z własnym ojcem. Okazało się, że oszukiwał nas przez lata, że miał inną kobietę, do której teraz odszedł. Czy to normalne że nienawidzę taty? A jeśli nie, to jak mogę mu wybaczyć to, że nas cały czas okłamywał i zdradzał mamę? Mam do niego żal i choć z całych sił chcę mu wybaczyć, to przelatuje mi przez głowę myśl, że on jest okropnym człowiekiem i nie zasługuje na wybaczenie.
Zagubiona
Najpopularniejsze
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Chrzest święty jak lampa
- Jak zaprzyjaźnić się z Jezusem?
- Już jej pomogłem: stworzyłem ciebie
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Rodzina Augustyna
