wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1541 | WYNIKÓW
Jak wierzyć kazaniom?
Jestem osobą wierzącą, ale mam problem z chodzeniem do kościoła i naukami Kościoła. Słuchając kazań, mam wrażenie, że niekoniecznie o to Panu Bogu chodziło. Skąd mam wiedzieć, że to, co mówi ksiądz, jest prawdą, skoro stanowiska na temat różnych spraw się zmieniają? Na przykład ewolucja organizmów. Najpierw twierdzono, że Bóg wszystko stworzył na początku, a potem, że stopniowo. Bóg raczej zdania nie zmienił, a Kościół? Jarosław
Brak pieniędzy
Jestem optymistką i cieszę się z różnych drobiazgów, jednak brak sprawnie działającego telefonu, modnych ubrań i własnego pokoju mnie dobija. Rodzice już tyle naobiecywali, że będę miała pokój i że wyjedziemy na wakacje. Zawsze brakuje pieniędzy. Zazdroszczę ludziom, którzy mogą zwiedzać świat, bo ich na to stać. Mimo, że mam kochającą rodzinę i przyjaciół mam wrażenie, że życie przemyka mi przez palce, bo nie mogę robić rzeczy, które bym chciała. Mam zamiar w wakacje wybrać się do pracy, aby kupić sobie telefon. Czy jest sens stracić ten czas, aby mieć coś materialnego zamiast cieszyć się odpoczynkiem? Nie chcę być "nieszczęśliwa" z powodu jakiejś rzeczy, Jak to zmienić?
Licealistka
Warto umieć odmawiać
Mój problem to samotność. Kiedyś miałam chłopaka, ale to było bez sensu, napisałam, że zrywam. Nie pasowaliśmy do siebie, za dużo kłótni, za duża różnica wieku. Teraz zaczęłam nową szkołę, rozglądam się ciekawie, bo sporo tu chłopaków. Tymczasem były chłopak napisał, że chce się ze mną spotkać, że warto spróbować, że on się zmieni. Nie chcę z nim być, co mam zrobić?
16-latka.
Nałóg czytania
Jeśli przestanę czytać jakąś ciekawą książkę i zacznę robić coś innego, to nie mogę przestać o tym myśleć. W końcu postanawiam przeczytać jak się kończy scena lub dokończyć rozdział i potem jeszcze jedną stronę i jeszcze jedną itp. Potem naprawdę bardzo tego żałuję i obiecuję sobie, że to się więcej nie powtórzy, ale nic z tego.
Niech mnie zostawią w spokoju
Piszę do Was z problemem z koleżankami i od nie dawna także z kolegami. W tym roku zaczęli mi bardzo dokuczać. Popychać niby "przypadkowo", obgadywać, kłócić się przy byle okazji, wytykać błędy w wyglądzie, itp... . Zgłaszam to nauczycielom, pedagogom i mówiłam rodzicom. Niestety, moje starania były na marne. Myślę, że dokuczanie może być związane z tym, że dobrze się uczę i w szkole nie jestem zbytnio chętna do zabaw typu oblewanie się wodą. Nie wiem, co mogę zrobić, żeby oni wreszcie zostawili mnie w spokoju. Przez nich coraz mniej chętnie chodzę do szkoły, chodzę smutna i często płaczę.
Szóstoklasistka
