wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1870 | WYNIKÓW
Można zaprosić
On jest lektorem w kościele. Od dawna zwróciłam na niego uwagę i bardzo chciałabym go poznać. Od kilku dni siedzi mi w głowie pomysł, żeby zaprosić go do znajomych na Facebook'u. Z jednej strony fajnie, z drugiej, to dla mnie ujma, że dziewczyna zaprasza chłopaka - to tak, jakbym się narzucała. Zawsze byłam i chyba będę staroświecka, uznaję, że to chłopak powinien pierwszy okazywać zainteresowanie. Wiem jednak, że może poznałby mnie, może coś by się ruszyło, bo póki co nie mam możliwości. Co Pani o tym myśli?
17-latka
Wszystko mi się kłóci...
Zachowuję się czasami jak debil. Na lekcji nawijam, nawet z nauczycielami (co jest fajne swoją drogą), ale później wszyscy mają wkurza, bo mam wzorowe a oni nie. Z jednej strony chrześcijanin, a z drugiej strony jedno za drugim przekleństwo wylatujące z moich ust. Nienawidzę siebie. Jak mam kochać bliźnich? Na słuchawkach c-rap, wersy takie jak: "My life is good, no, my life is great", a myśli wręcz odwrotne. Wszystko mi się ze sobą kłóci. Szukałem pomocy w Piśmie Świętym. Dostałem fragment o uzdrowieniu opętanego. Już nie będę wylewał słów na temat tego, że nie widzę sensu życia. A tam - moje jasne granice: bez myśli samobójczych, zero alko, prochów czy papierosów. Co z tego, jak codziennie przegrywam sam ze sobą, chociażby przeklinając.
Gimnazjalista
Pomóc zakochanej
Moja przyjaciółka nie może przestać myśleć o koledze z klasy. Na obozie integracyjnym okazał się kulturalny, rozmowny, miły. Potem stał się człowiekiem chamskim, wyśmiewaj ją z kumplami i unikał na korytarzu. Potem znów stał się bardzo miły, podawał jej piłkę podczas gry. Już przez dwa lata trwa ta huśtawka- raz jest sympatyczny, raz jej unika. Kilka dni temu znów do niej zagadał, a następnego dnia udawał, że nie zna, ponieważ towarzyszyli mu ludzie z klasy. Co mogę zrobić, żeby pomóc mojej przyjaciółce o nim zapomnieć? Boję się, żeby przez to nie opuściła się w nauce.
Przyjaciółka
Upadłeś? Powstań! Nie siedź i nie płacz. Głowa do góry! Jezus chce ci podać rękę.
Dzisiaj, kiedy piszę te słowa, kończy się drugi tydzień Wielkiego Postu. Kiedy „Mały Gość” trafi do Was, zacznie się czwarty. I do Wielkanocy zostaną nam niecałe trzy tygodnie. I dużo to, i mało… Dużo, bo jest jeszcze jakaś szansa, a mało, bo czas biegnie szybko i nawet trzy tygodnie można przegapić.
Uczucie na odległośc
Jesteśmy parą od pół roku i oto okazuje się, że czeka nas rozstanie z powodu jego przeprowadzki. Mama twierdzi, że nasze uczucie nie przetrwa. Nie będziemy się mogli często widywać, bo to za daleko, nie będzie pieniędzy, by do siebie jeździć. Cierpię strasznie i martwię się, bo nie wyobrażam sobie dni bez niego...
16-latka
Koleżeńskie układy
Najpierw przylgnęłam do jednej dziewczyny w klasie. Ale szybko doszła trzecia, lecz okazało się, że pali. To mnie zraziło. Potem się wszystko wyjaśniło, staram się być pogodna, jesteśmy więc w trójkę i mam nadzieję, że teraz już będzie dobrze, chociaż bywają cięższe dni, gdy mam wrażenie, że trochę mnie odtrącają.
Gimnazjalistka, 13-latka
Niedziela - 26 października 2008 r.
Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego (Mt 22, 37–39) Kochaj i rób co chcesz”. No tak – bo kto naprawdę kocha, ten nie chce grzechu.
Jak ogarnąć to wszystko?
Coraz więcej zadają, trochę nie mogę się skupić na nauce, nie wiem, jak zorganizować czas i siły na wszystko, zwłaszcza siły. Gdy wracam ze szkoły, najchętniej bym poszła spać, a przecież nie chodzę późno spać. Często czuję się niewyspana. Drugie pytanie: jak radzić sobie z takim problem, że wszystkim sie przejmuję?
Licealistka
O rety - rakiety!
Od kiedy w czasie drugiej wojny światowej Niemcy rozwinęli broń rakietową do takiego poziomu, że stała się realnym zagrożeniem, świat żyje w nieustannej obawie przed atakiem rakietowym. Trwa ciągły wyścig między naukowcami, którzy udoskonalają rakiety przenoszące rozmaite pociski i tymi, którzy opracowują metody obrony przed nimi.
Akceptuj siebie
Z jednej strony jestem pełną życia dziewczyną, z drugiej jestem totalnie niepewna siebie. Na rekolekcjach, wśród rodziny, w grupie oazowej jest świetnie, ale panicznie boję się jakiś imprez, nowych ludzi. Zmuszam się do wyjścia, wyjazdu i potem jest pięknie, ale ile mnie to kosztuje. Sama się na siebie złoszczę...
Nastolatka
Najpopularniejsze
- Car na rowerze do Rzymu
- Kiedy wspominać będziemy świętych Acutisa i Frassatiego?
- Uśmiechnij się do kogoś, kogo nie lubisz
- Życie w ciemności
- Załącznik #9402194
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
