wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 490 | WYNIKÓW
Bez porównywania
Czuję się gorsza i brzydsza od innych dziewczyn. Nie od wszystkich, tylko tych, które zdają mi się ładniejsze ode mnie. Boję się, że właśnie tak o mnie myślą: że jestem brzydsza i gorsza od nich. Zdaję sobie sprawę, że moje zachowanie jest irracjonalne. Mimo to trwam w tym przekonaniu i nie wiem jak mam od niego uciec.
Szesnastolatka
Dobra Nowina o roczarowaniu
Chcę napisać trochę o lęku towarzyszącym relacji dwojga ludzi, którzy poznają się, spotykają, po prostu „mają się ku sobie”. Chodzi mi o tutaj o pewną nierozerwalnie związaną z tym zjawiskiem obawę. Zawierają się w niej uczucia niepewności, strachu, poczucie nieodwzajemnienia. Wątpliwości dotyczą pytań: Czy to wszystko ma sens? Czy to ten, ta? Czy nie angażuję się na próżno? Natomiast lęk odnosi się do potencjalnego zranienia i rozczarowania. Co do braku wzajemności, mam tu na myśli sytuację, kiedy jedna ze stron wykazuje więcej aktywności od drugiej, bardziej jej „zależy” , czyli tą wzajemność określiłbym jako odczuwanie na podobnym poziomie.Tak więc, znajdujemy się w samym środku owej rozwijającej się i dynamicznej relacji między dwojgiem zainteresowanych sobą ludzi. Wszystko pięknie, wszystko wspaniale, ale jest jedno małe „coś”, które mąci błogi spokój..
NIECHCIANE STRONY
Kiedy siedziałam na Internecie, chciałam zobaczyć stronę z grami, na którą wchodziłam wcześniej. Kliknęłam na „historię” i rozwinęła się lista stron z poprzedniego dnia. Większość z nich to była pornografia. Byłam w szoku patrząc, jak było ich dużo. Teraz czuję się fatalnie, bo nigdy wcześniej się to nie zdarzało. Co mam ze sobą zrobić?
Zmartwiona
Refleksje licealistki
Ostatnio w szkole pomiędzy mną a moją koleżanką nawiązała się dyskusja o związkach, partnerstwie, zasadach postępowania, moralności chrześcijańskiej z tym związanej etc. i... po tej rozmowie poczułam się przegrana. Nawet zaczęłam się zastanawiać, czy przez kierowanie się w "tych sprawach" chrześcijańskimi zasadami, nie skażę siebie na samotność. Oczywiście uważam, że postępuję słusznie obiecując sobie, że jeśli seks - to tylko z moim ukochanym mężczyzną i po ślubie kościelnym. Marzę o chłopaku/mężczyźnie, który to uszanuje i zaakceptuje, i sam będzie widział w tym korzyść i wypływające ze wstrzemięźliwości przedmałżeńskiej dobro dla nas obojga.. Jednak codziennie obserwuję rzeczywistość i martwi mnie to, że podchodząc tak ortodoksyjnie do sprawy, nie znajdę swojej drugiej, lepszej połówki. Sama nie zamierzam zmieniać swojej postawy, głęboko wierzę w sens tego wszystkiego.
Czas na zmiany
Nie doceniam własnych wartości. Chcę przez to powiedzieć, że uważam, że jestem brzydka, nic nie potrafię dobrze zrobić, widzę tylko swoje wady, nie umiem powiedzieć o sobie dobrego słowa. Chciałabym z tym skończyć, ale nie wiem jak. Poza tym jestem pesymistką i to również chcę zmienić i też nie wiem jak. Liczę na szybką odpowiedź.
Szóstoklasistka
Najpopularniejsze
- Polscy motorniczowie wicemistrzami świata
- Szklanka do połowy pełna
- O posłuszeństwie
- Jezus jest naszym nauczycielem
- Załącznik #9402206
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
