wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 272 | WYNIKÓW
Idealny ministrant
Nowa szkoła, nowi ludzie, nowa parafia. Zwróciłam uwagę na pewnego fantastycznego ministranta i chyba się zauroczyłam. Tak bardzo chciałabym poznać go osobiście. Wiem, że jest ode mnie nieco starszy, ale nic poza tym. Trudno mi się skupić w kościele, a ostatnio wydaje mi się, że on mnie obserwuje.Chciałam kupić od niego gazetkę parafialną, ale się nie odważyłam Co mogę zrobić?
Licealistka
Beznadziejna sytuacja
Jestem jakaś dziwna. Marzę o uczuciu, nie mogę się go doczekać, a jednocześnie odrzucam chłopaków, którzy wykazują zainteresowanie. Często są to bardzo wartościowe osoby. Tymczasem ja zakochałam się beznadziejnie w przyjacielu i to jest uczucie bez szans, bo mi to sam powiedział, bo ma dziewczynę. Tęsknota za uczuciem mnie męczy, a jednocześnie odrzucam, czyli totalna głupota i sama nie wiem, jak ten problem rozgryźć.
Licealistka
Bez Facebooka
Śmieszą mnie moi rówieśnicy, którzy tyle energii wkładają w życiu wirtualne. Najważniejsze jest zaistnienie na Facebooku, naciąganie informacji na swój temat itd. Nie istnieję na tym portalu, nie zamierzam tego robić i nie dzieje się nic złego, nikt się ze mnie nie śmieje, nikt się nie odsuwa. Czy ze mną jest coś nie w porządku?
Licealistka
Jesteśmy takie same
Cenię moje dwie koleżanki, ale ostatnio dotarło do mnie, że mamy te same cechy, których tak nie lubimy u naszych rówieśniczek! Zawsze czułyśmy niechęć do nastolatek, które zwracają uwagę na modę, kosmetyki, drogie gadżety, które wszystkich obgadują, które uważają się za lepsze. Tymczasem i my takie jesteśmy! Kupujemy ubrania znanych marek, drogie buty, ale gdy widzimy takie same (tylko np. w innej kolorystyce) noszone przez inne dziewczyny (których nie lubimy) mówimy, że są brzydkie. Obgadujemy inne dziewczyny ze szkoły. Często przeklinamy. Zwracamy uwagę na gadżety innych osób. Ja nigdy nie chciałam taka być! Chciałam być oryginalna, inna. Z jednej strony to chyba najlepsze przyjaciółki jakie spotkałam, a z drugiej uważam, że nasze zachowanie jest godne pożałowania. Jest jeszcze jeden problem. Kiedyś na przerwach normalnie rozmawiałyśmy, a teraz kiedy jedna z nich dostała nowy telefon, nasze rozmowy (a właściwie ich) kończą się na pytaniu ,,Który masz level?" Ja tylko się przypatruję i nie wiem co mam zrobić, co powiedzieć, by było jak dawniej. One już nawet ładowarki do szkoły noszą, bo boją się, że im się komórka rozładuje. Ogólnie jestem przerażona co się wokół mnie dzieje. Na przerwach, na lekcjach, w domu wszędzie widzę telefony, tablety. Oczywiście ja też używam, ale głównie by obejrzeć serial (bo telewizor jest ciągle zajęty przez tatę, który w dodatku w tym samym czasie robi coś na laptopie), poczytać jakieś opowiadania, posłuchać muzyki czy popisać ze znajomymi
14-latka
