wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4799 | WYNIKÓW
Przebaczenie odrzucenia
Jestem dzieckiem adoptowanym. Popełniam przez to wiele błędów, bo przecież jak mam normalnie żyć, skoro własna matka mnie nie chciała. Nie rozumiem, jak można alkohol postawić wyżej niż własne dziecko. Nie mogę jej wybaczyć. Jednocześnie boję się, że i ja będę do niej podobna, przecież to moja mama, ona mnie urodziła. Moi adopcyjni rodzice są bardzo wyrozumiali, ale martwią się, bo szarpią mną ostatnio sprzeczne uczucia. Najgorsza jest jednak złość i żal, że zostałam porzucona. Mówią mi, że powinnam matce przebaczyć. Czy taki czyn można przebaczyć?
Adoptowana
Stosownie do wieku
Zerwaliśmy, ale dalej chyba coś do niego czuję i dałam mu dość jasno do zrozumienia, że mi na nim zależy. On też pisał, że jest o mnie zazdrosny. Dzisiaj nagle coś mu się odmieniło. Napisał, że z moją koleżanką dogaduje się lepiej. Zastanawiałam się, uznałam, że to wszystko moja wina, wszystko napsułam. Wszystkich słuchałam, o wszystkim opowiadałam, narzekałam na niego. Nie wiem, po co żyję, nie chcę już żadnego chłopaka. Ale z tym moim dawnym chciałabym się zwyczajnie kolegować, przed nami przecież jeszcze trochę czasu w gimnazjum.
13-latka
Jak przestać o tym myśleć?
Od dawna uważam na to, co jem i w jakich ilościach. Kiedyś co tydzień się ważyłam. Kalorie liczyłam tylko wtedy, kiedy zastanawiałam się, czy zjedzenie kolacji ujdzie dla mojej figury płazem. Ale od jakiegoś czasu wydaje mi się, że przesadzam. Ważę się codziennie, nawet kilka razy podczas dnia, mierzę się co dwa dni i liczę kalorie nawet kilka razy dziennie, zawyżając kaloryczność potraw, by na wszelki wypadek nie przekroczyć dziennego zapotrzebowania. Chcę przestać o tym myśleć, ale nie potrafię. Czy jestem w stanie sobie pomóc?
Piętnastolatka.
