wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 683 | WYNIKÓW
Czarno na białym
Mam chłopaka, który wciąż rozmawia z inną dziewczyną, spotyka się z nią i rozmawia na wszystkich przerwach! Gdy chcę do niego zagadać, to on mówi, że musi coś jej powiedzieć i odchodzi. A gdy pytam, czy ze mną zrywa, bo tak się zachowuje, to on od razu, że ja się za bardzo przejmuję i jestem zazdrosna! Ostatnio się ze mną nie spotyka, mówi, że nie ma czasu, ale dla niej to zawsze ma czas! Jestem oburzona i urażona jego zachowaniem! Proszę bardzo o jakąś radę, bo już nie wytrzymuję!
Gimnazjalistka
Tego Ducha się nie boimy
Jest taki Duch, bez którego nie umiemy nic. Nie umiemy kochać, nie umiemy się szczerze cieszyć. Nie umiemy być ludźmi.
Podobno dzieci lubią bać się duchów. Ale pomyślcie logicznie. Jak bać się czegoś, czego nie widać, czego nie można dotknąć a więc co i nas też nie może dotknąć?
Jest tylko jeden Duch, który istnieje naprawdę.
Mętlik w głowie
Chłopak, który od 6 miesięcy mi się podoba, wcześniej napisał mi, że mu się podobam. Później okazało się, że nie wie, co do kogo czuje i ma mętlik w głowie. On pisze też z inną dziewczyną. Jestem o niego bardzo zazdrosna! Chciałabym, aby rozmawiał ze mną w szkole tak jak w Internecie, bo w szkole w ogó-le nie gadamy. On woli rozmawiać z inną koleżanką lub kolegami. Czuję się odrzucona, ponieważ zrobił mi nadzieję, a później okazało się, że nie wie, co do mnie czuje i chce, byśmy zostali przyjaciółmi. Gdy rozmawiam z nim na osobności jest IDEALNY!!! A w szkole wydaje się być niechętny do rozmowy.
Zagubiona 13-latka
Odrobina wolności
Mam pewne problemy z rodzicami. Bardzo mnie kochają i się o mnie troszczą, wiem także, że nie chcą dla mnie źle. Problem w tym, że czuję się trochę zniewolona, ponieważ nie pozwalają mi założyć Facebooka, każą chodzić tylko w spiętych włosach, sprawdzają książki, które czytam, czytają moje SMSy z koleżankami i potem budują o nich opinię. Próbowałam z nimi pogadać, lecz jedyną odpowiedzią, którą słyszałam, było że oni chcą dla mnie dobrze i widocznie im nie ufam. Dodatkowo przestają mi ufać i mnie często sprawdzają najczęściej w błahych sytuacjach. Jak mam im wytłumaczyć, że mam już 15 lat i chcę trochę wolności?
15-latka
Święci w tłumie
Pieter Bruegel starszy, jak sama nazwa wskazuje, był starszy. Konkretnie od swoich synów był starszy. Niby to oczywiste, więc po co go tak nazywa... Ano po to, żeby go odróżnić od jednego z synów, który nie dość, że też miał na imię Pieter, to jeszcze, podobnie jak ojciec, był malarzem. Drugi syn też był malarzem, ale ten na szczęście miał na imię Jan. Ten młodszy Pieter miał przydomek „Piekielny”. A tego drugiego, znaczy się Janka, nazywali „Aksamitny”. Starszemu natomiast, czyli ojcu, ludzie dodawali przydomek „Chłopski”. I on nas tu najbardziej interesuje, bo to jego obraz biorę dziś na warsztat.
Męczący pesymizm
Od zawsze byłam pesymistką. Wiele osób mi to mówiło, ale ostatnio czułam się coraz gorzej. Nie dogadywałam się z rodzicami, mój przyjaciel którego kocham, powiedział mi, że kocha się w mojej najlepszej przyjaciółce. Niedawno też musiałam zakończyć moją wieloletnią przyjaźń. Zaczęłam szukać w internecie czy to normalne i natrafiłam na testy sprawdzające czy ma się depresję. Wypełniłam go i wyszło mi że mam ciężką depresję. Powiedziałam o tym przyjaciółce, a ona mi poradziła, żebym poszła na
profesjonalne badania u psychologa. Tylko, że sama iść nie mogę, a rodzicom nie ufam i nie chcę im o tym mówić. Bardzo proszę o pomoc!
Zagubiona jedenastolatka
Najpopularniejsze
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Światowy Dzień Pluszowego Misia
- Nie daj się zwieść
- Czego naprawdę potrzebują nasze dzieci? Historia programu, który zmienia polską edukację
- Bądźmy gotowi
- Papież w podróży
- Czy mnie słychać?
- Czasy ostateczne
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
- Posłuchajcie piosenki roratniej
