wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 345 | WYNIKÓW
Przestrogi licealistki
Wszystko zaczęło się na początku gimnazjum. Zawsze byłam szczupła, wręcz chuda, ale wtedy chciałam być ciągle w centrum uwagi, zauważona, doceniona, podziwiana, we wszystkim najlepsza. Już wtedy wiedziałam, że nie mogę taka być, ale podświadomość, uczucia, o wszystko było ode mnie silniejsze. Wpadłam na pomysł: anoreksja. Pomyślałam, że kiedy będę ją mieć, to ludzie będą się nade mną rozczulać, a ja będę z tego powodu przeszczęśliwa. To była początkowo największa motywacja, która gdzieś miała też swoje odnośniki, rozgałęzienia, powody mniejsze lub większe. Z czasem jednak musiałam stawać się bardziej wiarygodna. Odeszły słodycze, zaczęłam liczyć kalorie. Chudłam szybko, bo organizm był bardzo młody, dużo się ruszałam, szło gładko. Robiłam to wszystko oczywiście bardzo na pokaz. Potem pojawiły się jakieś pierwsze wyrzuty sumienia, postanowiłam z tym zerwać.
Myśl pozytywnie
Odkąd straciłam najlepszą przyjaciółkę, zamknęłam się na ludzi, przestałam się z kimkolwiek spotykać po szkole, mam wrażenie, że nie mam o czym z nimi rozmawiać. Zastanawiam się, czy to ja jestem nudziarą czy oni. Praktycznie wszystko mnie nudzi. Czasami miewam ataki histerii przez to, że jestem jedynaczką, nikt mnie nie popiera, nie mam z kim spędzać czasu. Jednak już w liceum nie chcę być uważana za odludka. Moim marzeniem byłoby być duszą towarzystwa.
Najpopularniejsze
- Smartfon przed 13. rokiem życia może poważnie zaszkodzić
- Czy grozi nam burza magnetyczna?
- Ta praca w niedzielę Bogu się podoba
- Modlitwa na górze
- Dołącz do dzieci z całego świata
- Polacy zadecydowali. Od 2026 tylko czas letni
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Na ratunek duszom - już jest nowy numer
- Tajny tunel otwarty
- Jesteśmy jak naczynia połączone
