wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 675 | WYNIKÓW
Wyjaśnienie nieporozumień
Trafiliśmy razem do klasy i on zwrócił na mnie uwagę. Mówił, że jestem ładna, że bardzo mnie lubi. Wiem, że zakochał się, tylko nigdy nie potrafił mówić tego wprost. Uznałam, że jesteśmy jednak za młodzi, zmieniłam zachowanie, a on zmartwiony, że go olewam. Chcę krzyczeć, że mi na nim zależy, ale ukrywam to, a nawet napisałam mu, że nie mogę być jego przyjaciółką. Chyba przesadziłam, czuję się podle, bo to cudowny chłopak. Nic teraz nie wiem.
Gimnazjalistka
Wyśmiewana
Przeprowadziłam się z mamą i doszłam do klasy, gdzie chłopcy mi dokuczają, wyśmiewają, kopią w moje krzesło, mówią, że jestem żalowa. Usuwam się, odsuwam, a oni robią sobie ze mnie zabawę. Boję się ich. Zauważyłam, że usuwanie się i milczenie nic nie daje. Do wychowawczyni nie pójdę na skargę. Dziewczyny udają, że niczego nie widzą. Nie rozmawiają ze mną, bo jestem z biednej rodziny, nie mam ładnych ciuchów.
12-latka
Reakcja na dokuczanie
Mogłaby mi pani doradzić, co robić, gdy koledzy widząc, że rozmawiam z koleżanką zaczynają mi dokuczać? Nie chodzi o to, że się tym przejmuje, ale wybija to trochę z rytmu, jeśli któryś powie "aaa podrywasz" i to w taki złośliwy sposób. Nie wiem, jak się odezwać wtedy, a już kilka razy tak było. Ja nikogo nie chcę podrywać, chcę tylko zwyczajnie porozmawiać, ale ona jest bardzo ładna, więc większość myśli inaczej.
Gimnazjalista, kl. I
Jakie są jego intencje?
Jest w mojej klasie chłopak, ładny, miły i zabawny. Bardzo go lubię. On chyba też coś do mnie czuje , bo ostatnio chciał koniecznie ze mną siedzieć i od nikogo innego nie przepisuje lekcji tylko ode mnie. Znamy się dobrze. Zaczepia mnie, zabiera książki. Ja traktuję to jako niewinne zaczepki i zabawę. Ale może on chce mnie w ten sposób poderwać? Nie wiem co zrobić. Chciałam mu wrzucić liścik do szafki , bez tekstu tylko same serduszka i kwiatki. Czy to dobry pomysł?
12- latka
Skrzydlaty taran
Husarze spoglądali spod przytwierdzonych do hełmów żelaznych osłon na stojącą na stoku wzgórza armię szwedzką. Jeden z nich próbował policzyć nieprzyjacielskie chorągwie, ale było ich zbyt wiele. Stojący obok dowódca, hetman Jan Karol Chodkiewicz machnął ręką. - Daj waść spokój. Policzymy je, gdy pobijemy - mruknął.
