wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 2192 | WYNIKÓW
Zmienne sygnały
Kolega zaczął na mnie spoglądać, uśmiechać się, zagadywać. Ucieszyło mnie to, bo i ja go lubię. Myślałam, że nasza znajomość się rozwinie. Ale gdy dzisiaj zaczęłam do niego pisać na fb, to on odpowiadał mi krótko, jakby od niechcenia. Jakby chciał pokazać, że jest tylko kolegą. Nie wiem, co dalej, jak się zachować.
14-latka
Męczące wymówki
Często mam takie sytuacje (szczególnie w roku szkolnym), że koleżanki pytają się mnie, czy mogłybyśmy się umówić po szkole. Nie zawsze chcę się spotykać i przeważnie kłamię, że idę do cioci albo że mam korepetycje czy inne rzeczy. Nie mam odwagi powiedzieć, że nie mam ochoty. Boję się, że się na mnie obrażą. Chodzi o to, że nie chcę kłamać, ale też nie chcę żeby się na mnie ktoś obraził. Owszem zdarza mi się, że naprawdę nie mogę, ale przeważnie kłamię.
16-latka
Relacje z ludźmi
Kiedy rozmawiam z ludźmi, których już dobrze znam np. z klasy, to często mówię za dużo. Nie chodzi o to, że ich obrażam, po prostu mówię niepotrzebnie. Czy to coś, czego koleżanki nie zrozumieją, a potem się dziwnie na mnie patrzą, czy to coś, na temat, którego nie lubią. Za to przy osobach, które dobrze nie znam, a zależy mi na nich, nie mogę wydusić z siebie słowa, bo nie wiem jak zareagują. Potem mam wyrzuty.
Gimnazjalistka
Dokuczanie zdolnej i wierzącej
Koleżanki okropnie mi dokuczają, śmieją się, że się niemodnie ubieram, że tylko się uczę, że siedzę w kościele. A ja wcale się tak dużo nie uczę. Nauka mi łatwo przychodzi. Jestem bardzo głęboko wierząca. Oczywiście potrzebują moich zeszytów, a gdy nie chce dać, wtedy sypią się złośliwe komentarze. Czuję, że jestem inna, ale czy to źle? Z drugiej strony mam dosyć samotności, kpin, złośliwych spojrzeń i komentarzy.
Gimnazjalistka
