wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 11538 | WYNIKÓW
Dziwne zachowanie
W klasie jest dziwny wobec mnie chłopak. Swobodnie rozmawia z koleżankami, a mnie omija szerokim łukiem. Kilka dziewczyn z nim chodziło, ale nie było to trwałe. Jeśli już się do mnie odezwie, to zazwyczaj jest to przekleństwo lub jakaś chamska odzywka. Wtedy ja również odzywam się niespecjalnie miło, ale nie aż tak jak on. Jeśli jesteśmy przypadkowo sami, zachowuje się w miarę normalnie i można z nim spokojnie pogadać. Kiedyś musiałam obok niego usiąść i powitał mnie pięknie, a potem szybko dodał, że nie wie, dlaczego tak powiedział. Czy z jego za-chowania można coś wywnioskować? Jak ja się powinnam zachowywać wobec niego?
Gimnazjalistka, kl. III
Gdzie te dziewczyny?
Obawiam się, że zbliżające się wakacje będą dla mnie strasznie nudne. Pamiętam, jak w zeszłym roku zepsuł mi się komputer. Chodziłem po domu w kółko, czasem się przejechałem na rowerze ale ile można. Zastanawiam się czasem, dlaczego wszyscy obok mnie są szczęśliwi oprócz mnie.. każdy ma jakiś przyjaciół, dziewczynę, chłopaka, mają z kim porozmawiać. A ja nie wiem, czy kiedykolwiek poznam jakąś wartościową dziewczynę. Gdzie są jakieś normalne dziewczyny? Chodzę do męskiego technikum, koledzy to imprezowicze.
16-latek
Nie przesadzaj
Pewien kolega pokazuje mi na różne sposoby, jaka jestem dla niego ważna. I ja go bardzo lubię, ale to ukrywam jak się tylko da. Co będzie, jeśli on zrezygnuje, uzna, że może kocham się w innym? Rozmawiam swobodnie z różnymi kolegami, ale jeśli tylko on się pojawia, milknę lub odchodzę. On otwiera mi drzwi, zagaduje, jest zawsze w pobliżu, a ja go unikam. Moim zdaniem chłopak ma się starać o dziewczynę, zdobywać ją. Nie chcę być jak niektóre koleżanki biegające za chłopakami. Czy są jakieś szanse, że będziemy parą? To taki wartościowy chłopak!
15-latka
Marzenia, problemy i postanowienia
Postanowiłam, że będę mieszkać sama. Nie chcę zakładać rodziny, bo to męczące. Wyprowadzę się gdzieś z moją przyjaciółką, jeśli ją poznam wreszcie. Chciałabym się wyprowadzić za 3 lata. Czy tak można? Oczywiście jeśli rodzice pozwolą i załatwią mi mieszkanie. Albo poczekam te 5 czy 6 lat. Czy to szybko minie? Ja już chcę się usamodzielnić! Poza tym nie podoba mi się zbytnio nasz dom. Czy będę żałowała tego, jak mieszkałam w dzieciństwie? Bo wtedy wybiorę sobie piękny dom albo mieszkanie, które mi się spodoba. Co mam zrobić? Jak tego nie żałować?
13-latka
Najpopularniejsze
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój!
- Spadające gwiazdy
- Stań się jak dziecko
- Jak zwierzęta witały Pana Jezusa
- Zajmij się swoim życiem
- Załącznik #9435628
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Już jest październikowy "Mały Gość"
