wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4934 | WYNIKÓW
Wymyka się nam...
Od pewnego czasu nasza dobra przyjaciółka odsunęła się od nas. Wcześniej czułyśmy, że naprawdę się przyjaźnimy (dużo rozmawiałyśmy, wychodziłyśmy na miasto, spędzałyśmy ze sobą mnóstwo czasu). Ale ostatnio zaczęła uczęszczać
na zajęcia dodatkowe z innymi dziewczynami z naszej klasy (ładnymi, w markowych ciuchach, itp.). Nie spędza z nami czasu, nie mamy wspólnych tematów do rozmów, bardziej przyjaźni się z tamtymi dziewczynami. Wydaje nam się, że również jej zachowanie uległo zmianie: jest złośliwa, dąży do bycia najlepszą. Rozmawiałyśmy z nią, ale ona twierdzi, że nic się nie zmieniło i lubi nas wciąż tak samo, choć podkreśliła, że ma teraz z dziewczynami wiele wspólnych tematów, a posiadanie dużej ilości przyjaciół nie jest złe. My jednak czujemy inaczej. Sądzimy, że wymyka nam się z rąk, a przyjaźń ta była dla nas (i wciąż jest) ważna. Prosimy o radę, bo nie wiemy co robić, aby to przetrwało.
Zmartwione przyjaciółki
Stereotypy
Mam wrażenie, że chłopcy się mnie wręcz boją. Mam od zawsze opinię kujonki i chyba tylko to we we mnie widzą. Odezwą się, gdy czegoś potrzebują. Nikt się jeszcze mną nie zainteresował. Koleżanek nie zapytam, bo one są w tej kwestii bardzo zaradne, zresztą, ich podejście to chyba przesada w drugą stronę.
Licealistka
Czy tylko straszą?
W tym roku szkolnym, doszedł do mojej klasy pewien chłopak. Z początku denerwowało mnie, że się przechwala i wszędzie musi być pierwszy. Teraz nawet go polubiłam. Jednak mało kto w klasie go lubi. Dowiedziałam się, że
chłopcy z mojej klasy chcą do niego podejść i porządnie go zbić. Powiedziałam to koleżance, ale ona nawet się tym nie przejęła. Ponieważ ta wiadomość nie jest to pewna, więc na razie nie robię nic.
Piątoklasistka
Odosobienie
Nie wyjeżdżałam nigdzie w czasie wakacji, nie miałam kontaktu z koleżankami. Siedziałam przed komputerem lub czytałam książki. Najchętniej nie wychodziłabym z pokoju. W szkole mi dokuczali, bo się dobrze uczę. Złość wyładowywałam na rodzicach, często się z nimi kłóciłam. Dlatego najchętniej nie ruszałabym się nigdzie z mojego pokoju. Wiem, że doradzi mi Pani wizytę u psychologa, ale ja nie pójdę, nie powiem o tym rodzicom za nic. Czy mogę coś zrobić, by się przygotować do wychodzenia do szkoły?
15-latka
Najpopularniejsze
- W niedzielę inauguracja pontyfikatu Leona XIV
- Zróbmy coś dobrego
- Załącznik #9220881
- Bazylika św. Pawła za Murami w Rzymie
- Alicja w krainie cudów
- 7 maja odbędzie się konklawe
- Papież Franciszek i "Mały Gość"
- Jest nowa książka naszego dziennikarza
- Trwa najpiękniejszy miesiąc w roku
- Czy święci chodzą w niebie w aureoli?
