wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3634 | WYNIKÓW
Czy mnie lubią?
Ukrywam swoje prawdziwe emocje. Jestem uważana za ,,kujonkę" z nosem wiecznie w książce. Na przerwach w szkole czytam zamiast rozmawiać z koleżankami. W sportach nie jestem dobra z wyjątkiem tańca. Lubię słodycze i przez to przybierałam na wadze. Popadam też w uzależnienie od telefonu. Chłopak, na którym mi zależy, ignoruje mnie, ale zapisał sobie mój nowy numer. Jeden z kolegów zaprosił na swoje urodziny tylko 3 dziewczyny, w tym mnie. Więc może jestem lubiana?
6-klasistka.
Nie jest tak źle
Czy ze mną wszystko ok? Wiem, że nie, bo dochodzę do wniosku, że nie potrafię kochać wszystkich bliźnich, pomagać bezinteresownie i tak dalej. Staram się to zmienić, ale jest trudno. Walczę codziennie. Powstrzymuję się od złych słów, które zranią, a wyżywam się głównie na przyjaciółce, która mnie coraz bardziej drażni
Nastolatka
Nie trzeba się tłumaczyć
Jestem raczej spokojną dziewczyną, nie należę też do popularnych w klasie nie mówiąc już o szkole, gdzie mnie chyba mało kto zna. Coraz trudniej mi wytrzymać z przyjaciółką, która ciągle mi coś wmawia, pyta, a gdy mówię, że czegoś nie wiem, to mnie oskarża, że kłamię, że ona wie, co ja myślę itd. Próbuję jej często wyjaśnić jakąś sprawę, ale ona nie słucha, bo ona i tak” wie lepiej”. Już sama nie wiem, jak to jest.
12-latka
Po prostu nie wolno
Zakochałam się w księdzu, który mnie uczy religii. Uczucie narastało z tygodnia na tydzień. Ponieważ mieszkam daleko, zaproponował, że będzie mnie przywoził i odwoził po spotkaniach. Jest taki dobry, mądry, pobożny, a do tego przystojny. Próbowałam to uczucie wyrzucić z serca, modliłam się, ale nic z tego. Męczę się strasznie, szczególnie, gdy widzę, jak inne dziewczyny z nim rozmawiają. Gimnazjum zbliża się do końca, w nowej szkole już go nie będę spotykała. Zrezygnowałam z wyjazdu na rekolekcje, bo czułam, że to by było dla mnie za trudne. Wstyd mi, jestem na siebie wściekła, ale przecież tego nie chciałam. Chcę się w tej sprawie poradzić podczas najbliższej spowiedzi.
16-latka
Rodziców się nie przekonuje
Na to, że rodziców nie trzeba przekonywać do swoich racji, bym nie wpadła, mimo że dostrzegam, że w jakiejkolwiek sprawie - czy mojej czy rodzeństwa – to przekonywanie niewiele daje. Czasem dużo daje spokojna rozmowa. Jak to w domu. Nie ma jednej recepty. Dziwne, że tego wcześniej nie dostrzegłam. Nie doszłoby do wielu bezsensownych kłótni. Nieraz trzymałam język za zębami czysto intuicyjnie. Pomogła mi Pani rozwiązać właśnie jeden z problemów mojej koleżanki. Zapomniałam o tej najprostszej metodzie, jaką jest rozmowa. Dziękuję raz jeszcze.
16-latka
Dziwne zachowanie
Poznałam bardzo fajnego chłopaka. Zaprzyjaźniliśmy się i spotkaliśmy się dotąd parę razy. Mam wrażenie, że bardzo mnie polubił. Niestety, podczas przypadkowego spotkania w dużej grupie, ignorował mnie, miał zły humor. Potem zaczął normalnie rozmawiać ze wszystkimi, śmiać się, ale na mnie nawet nie spojrzał. Było mi przykro. Kiedy podeszłam się pożegnać, przeprosił mnie, powiedział, że ma kłopoty rodzinne. Sytuacja się jednak powtórzyła. Dlaczego rozmawiał ze wszystkimi normalnie, a w stosunku do mnie zachowywał się inaczej?
16-latka
Najpopularniejsze
- Załącznik #9500985
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Roraty 2025 - Warszawa-Tarchomin
- Roraty z Papieżem i "Małym Gościem"
- Czekanie mi pomaga
- Już jest adwentowy "Mały Gość"
- Rusza polska sztafeta Betlejemskiego Światła Pokoju
- Adwent i święta szybko miną. Tęsknota pozostanie. Do końca życia.
- Są najdłużej żyjącym małżeństwem na świecie
- Światowy Dzień Pluszowego Misia
