wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1888 | WYNIKÓW
Nie rozumiem siebie....
Najbardziej denerwuje mnie to, że ja w ogóle nie rozumiem siebie. Z jednej strony on mi się podoba, z drugiej tłumaczę sobie, że mam się nim nie przejmować i dopiero kogoś kiedyś znajdę, a za chwilę znowu o nim myślę. Ja już czasami sama nie wiem, co ze mną nie tak. W ogóle nie rozumiem swoich uczuć.
16-latka
Bezradność wyśmiewanych
Nasza klasa jest spokojna i dobrze się uczymy. Za to klasa równoległa jest głośna, niemiła, uważają się za "modne". Wszystkie mają telefony i cuda techniki nowoczesnej. Ciągle głośno nas komentują, śmieją się z nas i uważają się za "wyższe". Czasem się do nas źle odnoszą i dochodziło nawet do tego, że zastępowały mi drogę i nie pozwalały przejść. Co zrobić z taką klasą?
12-latka
Niepotrzebne warunki
Czy u dziewczyn to typowe, że nie mogą zapomnieć o osobie, która ich zraniła, ale z którą ma wiele wspólnych chwil? Dlaczego ciągle o niej myślę? Jestem skłócona z koleżanka, wysłałam jej kartkę, chciałam, żeby się uśmiechnęła, ale nie chce na razie się wychylać, czekam na jej ruch. Niestety, musi dostrzec też swoje błędy, bo miała w zwyczaju obwiniać tylko mnie o kłótnie. Tęsknię za nią i chcę zgody, ale bez jej kroku nie mogę nic zrobić.
Wydumane choroby
Koleżanka z klasy ciągle opowiada o swoich wydumanych problemach. Jęczy, że ma depresję, której żadnych objawów nie widzimy. Jeśli się nie rozczulamy nad tym, jaka biedna, to się obraża. Często wybucha, krzyczy. Ostatnio poprosiłam o wyjaśnienie matematyki, to mnie wyzywała. Mam jej dosyć.
Gimnazjalistka
Siebie zmień
Trudno się dogadać z rodzicami, którzy mają tyle pretensji o drobiazgi ze sprzątaniem i tego typu obowiązkami na czele. Tracę z nimi kontakt, uciekam do swego pokoju, o co też mają pretensje. Oni mają swoje problemy finansowe i zawodowe, ja męczę się w szkole, nie rozmawiamy, nie rozumiemy się . Pojęcia nie mam, jak ich zmienić.
16-latek
Jakie ma zamiary?
Chodzę do szóstej klasy i podoba mi się jeden chłopak z pierwszej liceum znamy się bardzo długo (od podstawówki ciągał mnie za włosy/. Lubimy się, na mszy św. się do mnie uśmiecha, jak miałam w kościele mówić dziesiątkę różańca i czekałam na rozpoczęcie mszy to bardzo otwarcie ze mną rozmawiał i próbował mnie przytulić, ale się odsunęłam. Gdy mówimy sobie "Cześć " to się do mnie szeroko uśmiecha, a jak chodzili po domach śpiewać kolędy to też się do mnie szczerze uśmiechał. Nie wiem jak się do niego zbliżyć, może pani mi poradzi. Bardzo mi na nim zależy.
Czekająca szóstoklasistka.
