wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 6991 | WYNIKÓW
Zamieszanie
Kolega z klasy bardzo wyraźnie zaczął się koło mnie kręcić, mówił komplementy, zagadywał, próbował przytulic. To miłe, więc i ja się zauroczyłam i kilka dni byłam szczęśliwa, że będę miała chłopaka. Niestety, teraz przy mnie zaczepia inne koleżanki, obejmuje je i spoglądając na mnie pyta, dlaczego się denerwuję. Co robić, jak go odzyskać? Jestem załamana i płaczę.
Gimnazjalistka
Nieudana kopia mamy
Mama od dawna porównywała mnie z sobą, a teraz ja robię to automatycznie! Ona jest fajna, wysoka szczupła, a ja? Mała, gruba i głupia. Ona często do mnie mówi, że w moim wieku to już się za chłopakami ogladała, lekko się malowala itd. Czuję się przy niej jak jakieś nie do końca zdrowe dziecko.
Nieudana kopia
Wypłakac się, a potem działac
Przez kilka miesięcy chodziłam z cudownym chłopakiem. Było jak w bajce. Spacery, rozmowy, miłe słowa, poczucie bliskości. I nagle on mówi, że nie chce, że jego to przerasta, że nie ma nikogo, ale po prostu nie dorósł. Czuję się koszmarnie, płaczę, nic mi się nie chce, nie potrafię dojść do siebie, wspominam bez końca...
Porzucona 14-latka
To nie jest dziwne
Mam 14 lat, niedługo pełne. Jestem zwykłą nastolatką, ale każdy często mówi mi, że jestem ładna lub że uroczo wyglądam. Nie maluję się, ubieram skromnie i dziewczęco, dobrze się uczę, noszę okulary. Ostatnio irytują mnie spojrzenia chłopaków, w szkole, na ulicy, koncercie, nawet w kościele. Niedawno ministrant wpatrywał się we mnie całą mszę. Gdy wychodziłam, zobaczyłam go jak zbiera na tacę pieniądze i nasze spojrzenia się spotkały, ale tak dziwnie, że i ja , i on zapomnieliśmy o świecie. Nigdy tak długo nie patrzyłam się na chłopaka. On przestał mówić "Bóg zapłać" ludziom, tylko zamilkł. Potem odwróciliśmy się jeszcze w swoim kierunku. Takich dziwnych sytuacji jest wiele. Czy ja coś robię źle, że praktycznie
każdy tak reaguje?
Nastolatka
Trudne relacje z mamą
Coraz częściej mama ma do mnie o wszystko pretensje- że ją lekceważę, że nie opowiadam o wszystkim. Czepia się mnie nieustannie i jest ze mnie niezadowolona. Mówi, że chodzę naburmuszona, odpowiadam niechętnie. Wiem, że kiedyś byłam inna, sama martwię się, bo gubię wiarę, nie chce mi się iść do kościoła...
14-latka
Ostatnie takie słowa
Tym razem nasze sądy z sondy są inne. Bo wszystko po 10. kwietnia, po katastrofie samolotu prezydenckiego pod Katyniem jest inne. Niech jeszcze raz przemówią Ci, którzy w tym samolocie byli, którzy zawsze chętnie dla „Małego Gościa”, dla naszych Czytelników mówili o swoim życiu, o wierze, o wartościach, które były dla nich ważne.
Przełamać nieśmiałość
Mam wielkie problemy z wyrażeniem swojego zdania. Ktoś coś mówi, ja myślę inaczej i – niestety- milczę. Czasami nawet potakuję, uśmiecham się, że niby ja też tak myślę, a to nieprawda. Koleżanki uważają, że przesadzam, że jestem wesoła, normalna, ale ja wiem, co mnie gnębi. To tchórzostwo, by się komuś postawić, sprzeciwić.
16-latka
Koleżanki i nauka
Ostatnio dużo się uczę, ale nie o to chodzi. Mama mówi, że nie mogę zaprzątać sobie głowy koleżankami, tylko nauką, szczególnie matematyką. Z nikim się nie spotykam, a już czas to zmienić. Piszę z miłą dziewczyną, spotkamy się i chcę, by to było dobre spotkanie. W weekend odwiedzi mnie też inna koleżanka.
Szóstoklasistka
