wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 19833 | WYNIKÓW
Tylko czysty zobaczy wszystko
W listopadzie zaczyna się doroczna akcja czyszczenia dusz. Każdy chce iść do nieba, ale nie wszyscy od razu tam trafiają. Z jednego powodu – są brudni, a do nieba wchodzą tylko czyści. Dlatego wielu zmarłych przechodzi przez czyściec. Gdzie on się znajduje, o tym mówi mądry teolog, ks. Jacek Kempa na str. 4. Czyściec podobny jest do myjni samochodowej. Kto interesuje się myjniami wie, że jedne są bezdotykowe, a drugie dotykowe. W tych pierwszych auto jest myte strumieniem wody, a w tych drugich szorowane gąbką. Czyściec bardziej przypomina myjnię dotykową, ale zamiast gąbki stosowana jest tam ostra ścierka.
Jak poznałam cudownego chłopaka?
Przez długi czas kochałam się lirycznie w moim najlepszym przyjacielu, momentami podejrzewałam, że z jego strony też coś jest. Pewnego dnia postanowiłam sprawę wyjaśnić i okazało się, że jestem dla niego jak siostra. Przed rozmową myślałam, że po takiej odpowiedzi wpadnę w czarną rozpacz. Tymczasem to co pomyślałam sprowadzało się do: trudno, mogło być fajnie. Ale miało to też dużo bardziej dalekosiężne skutki. Coś się we mnie odblokowało, nagle odkryłam, że ON nie jest jedynym chłopakiem na Ziemi. I zobaczyłam, że w ekipie kumpli z klasy jest interesujący kolega. Ani się spostrzegłam, już byłam obłędnie zakochana. Postarałam się, aby nasze rozmowy stały się coraz częstsze...
17-latka
Atak dziwnych myśli
W liceum poznałam chłopaka, który jak się okazało mieszka kilka kilometrów ode mnie. Wcześniej się nie znaliśmy. Zaczęło się od przyjaźni. Takiej najprostszej, najzwyklejszej. Jeździliśmy na rowerach, dużo rozmawialiśmy. Okazało się, że jesteśmy do siebie bardzo - wręcz niezwykle - podobni. Słuchamy tej samej, dość niepopularnej muzyki, lubimy to samo jedzenie, mamy podobne zainteresowania, charaktery, poglądy, wyznajemy tą samą religię i jesteśmy tak samo bardzo wierzący. Od kilku miesięcy chodzimy ze sobą. Kilka tygodni temu przyznał mi, że jednak coraz mocniej atakują go myśli, że po co mu to chodzenie, że to bez sensu, że to dodatkowy obowiązek. Dużo z nim o tym rozmawiałam. Czy to podszepty złego?
16-latka
Zmiany, zmiany...
Od dziecka byłam bardzo wrażliwa i wszystkim się przejmowałam. Swojej klasy nienawidziłam, przyjście do gimnazjum było dla mnie wybawieniem. Wszystko robiłam z zapałem, dla każdego byłam miła. Przyciągałam ludzi, miałam wielu przyjaciół. To był najlepszy okres w moim życiu. W 2 klasie wszystko zaczęło się zmieniać. Zerwałam z chłopakiem, przyjaciele mnie zostawili, doszła masa nauki. Zdarzało mi się Chyba po prostu zaczęłam dorastać. Nic już nie było łatwe, ani kolorowe. Zrobiłam się wredna dla innych. Jednak znalazłam wspaniałego chłopaka. Na początku 3 klasy nastało piekłokaleczyć, wypić. Chcę próbować wrócić do chłopaka, wszystko naprawić. Wmawiam sobie, że przecież po każdej burzy nadchodzi słońce. Chciałabym starą siebie.
15-latka
Czy to przeznaczenie?
Od ok. pól roku w moim życiu wydarza się dużo rzeczy połączonych ze sobą, jednym słowem - on. Wszystko zaczęło się na początku grudnia tamtego roku. Koleżanka zapoznała nas na zawodach, a potem co jakiś czas wpadaliśmy na siebie, co mnie bardzo cieszyło, a i jego chyba też, widziałam to jego spojrzeniu. Wnet minie rok od dnia, gdy się poznaliśmy. A teraz, niespodziewanie okazało się, że będziemy w jednej grupie w szkole językowej. Było zamieszanie z terminami i z nas utworzono nową grupę, więc pierwsze zajęcia mieliśmy we dwójkę. Jeszcze nigdy lekcja nie była tak wesoła i sympatyczna. Czy to przeznaczenie, czy to może być wola Boża, że on jest mimo woli coraz bliżej mnie?
14-latka
Pokonać szkolny stres
W gimnazjum miałam znakomitą średnią. Teraz ogarnęła mnie panika, lęk. Przed każdą kartkówką, czy zadaniem domowym ogarnia mnie strach. Boję się, że coś źle napiszę, że dostanę gorszą ocenę. Przez to w czasie kartkówki zapominam o podstawowych rzeczach, robię błędy. Wmawiam sobie, że jestem do niczego, że się obijam, choć tak na prawdę sumiennie odrabiam zadania domowe i uczę się na większość lekcji. W domu pamiętam rzeczy, których się uczyłam, a w szkole ogarnia mnie nicość i zapomnienie. Nie mogę sobie z tym poradzić i ciągle się zadręczam. Zależy mi na ocenach i chciałabym mieć średnią z paskiem, ale stres mi to uniemożliwia. Jakie są sposoby na złagodzenie objawów stresu( ból brzucha, nudności, zapominanie)?
Licealistka
Niepokój serca
W tamtym tygodniu byłam na przerwie w bibliotece, akurat on miał niedaleko tej sali lekcje. Stał pod grzejnikiem z 4 m ode mnie. Patrzył prosto mi w oczy. To było piękne. Potem w tym dniu zerkał parę razy. A na obiadowej jak szłam do kolejki, to przede mną była koleżanka i on tak na nią patrzył, że ja się zastanawiam, czy on na mnie zerka czy na nią. Ostatnio jechaliśmy razem w autobusie. Patrzył na mnie. Wcisnęłam przycisk. Trzymałam się rurki i jego dłoń z 10 cm ode mnie. To było niesamowite. Jak Pani to widzi z boku, bo ja już nie wiem…
Gimnazjalistka
Zmanipulowany
W nowej klasie poznałam świetnego kolegę. Polubiliśmy się. Zaprosił mnie na wesele kuzyna, a wtedy ja jego na wesele brata. Gdy jedna z koleżanek zauważyła, że on mnie wyróżnia, zaczęła się koło niego kręcić, zachowywała się nachalnie i są już parą. Ale on siedzi zamyślony i spogląda na mnie co jakiś czas. Ona do niego mówi, a on ją jakby zbywa. A może to ja robię sobie jakąś niepotrzebną nadzieję? Nawet nie mam okazji z nim ani z nią porozmawiać sam na sam, bo ona chodzi za nim krok w krok. Codziennie w modlitwie zawierzam tą sprawę Bogu. Odpuścić czy walczyć? Bardzo za nim tęsknię, wiem, że do siebie pasowaliśmy, natomiast oni jako para to jakiś żart.
17-latka
Może warto sprawdzić?
Kiedyś byłam bardzo pewna siebie, teraz siedzę cicho jak szara myszka. Gdy mam iść do odpowiedzi, jąkam się i szybko mówię. Pracuję nad tym i idzie mi coraz lepiej. Mój paraliżujący strach przed szkołą wiąże się z matematyką. Nigdy nie byłam orłem ale w gimnazjum zaczęły się problemy. Miałam 2 na półrocze. Mam problemy z liczeniem w myślach. Mam też problemy z ortografią i zbyt często się " przejęzyczam ". Ukrywałam to spory czas, bo się tego
wstydziłam. Pewnego razu powiedziałam o tym koleżance, która jest dyslektyczką i dysortograficzką. Doradziła mi udanie się na testy. Bałam się powiedzieć rodzicom, ale przyjęli to dobrze i już mam termin.
Gimnazjalistka
Dojrzałam i zrozumiałam
Ja naprawdę w wielu rzeczach dojrzałam podczas tych minionych miesięcy. Nie było mi łatwo zrozumieć, pogodzić się z nimi, ale przyszedł taki moment, gdy sama zrozumiałam, że może najwyższy czas zamknąć niektóre sprawy, zapomnieć, dojrzeć w końcu i wydorośleć.Nie można ciągle rozpatrywać tego samego, bo najczęściej to się kończy tak jak w moim przypadku, że się gubisz, robisz głupstwa, tracisz to co było dla Ciebie naprawdę ważne i cenne. A później jest płacz i pytania dlaczego, jak to się stało? Wybaczyłam Moim Rodzicom, wybaczyłam sobie. Mogę się modlić i to jest najważniejsze. Czas pokaże, co los przyniósł dla mnie, co Bóg zaplanował. Będzie tak jak On chce.
Dojrzała nastolatka
Najpopularniejsze
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Światowy Dzień Pluszowego Misia
- Nie daj się zwieść
- Czego naprawdę potrzebują nasze dzieci? Historia programu, który zmienia polską edukację
- Bądźmy gotowi
- Papież w podróży
- Czy mnie słychać?
- Czasy ostateczne
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
- Posłuchajcie piosenki roratniej
