wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5738 | WYNIKÓW
Język pod kontrolą
Nie umiem dotrzymać tajemnic i wygaduję to, co usłyszę. Muszę z wszystkimi się tym podzielić. Moim minusem jest też to, że obgaduję inne osoby. Wymyka mi się to spod kontroli i niekiedy mówię trochę za dużo. Myślę że przez to zaczęłam zauważać niechęć innych ludzi. Jak sobie z tym poradzić?
Szóstoklasistka
Nienawidzę
Najlepszym rozwiązaniem na moje smutki wydaje mi się samookaleczenie. Odczuwam brak zrozumienia ze strony świata. Ja też go nie rozumiem. Bóg stworzył świat myśląc, że będzie piękny. Ale coś mu w tym nie wyszło. Nienawidzę ludzi. I siebie za to, kim jestem. Ale tego już chyba nikt nie rozumie.
Samotna
Co jest najważniejsze?
Życiowy kosmos trzeba wciąż porządkować, spinać to, co się rozlatuje, wybierać to, co najważniejsze. Najważniejsze jest zdrowie – mówią ludzie, kiedy składają życzenia albo kiedy pytają, co jest w życiu ważne. I pewnie w tym dużo racji, ale inni powiedzą, że najważniejsza jest rodzina. A jeszcze inni, że szczęście, że miłość, przyjaźń…
Przemyślenia na temat wulgaryzmów
Pomyślałam , że z wulgaryzmami mogłoby być tak jak ze staropolskim językiem. Z czasem mogłyby zniknąć z użycia. Tylko trzeba by było zrobić coś, żeby ludzie uznali je za "obciachowe". Tak jak kiedyś, gdy do miasta przyjechała osoba ze wsi mówiąca gwarą. Starała się jak najszybciej opanować czystą, literacką polszczyznę. Wiem, że używanie tych słów jest wyborem indywidualnym każdego człowieka, ale ludzie naśladują innych, których uważają za swoje ideały. Gdyby było więcej "nieprzeklinających ideałów" np. wśród osób sławnych albo po prostu w naszym środowisku, można by było kiedyś wykorzenić tę modę. Niestety, prawie wszystkie popularne w mojej szkole osoby przeklinają...
Trudny początek w nowej szkole
Klasa w moim technikum jest dość duża , ludzie w niej są różni. Większość to osoby, które palą, piją , przeklinają, a ja się do takiego towarzystwa nie zaliczam. Natomiast problem drugi polega na mojej nieśmiałości. Brakuje mi odwagi. Boję się powiedzieć chociaż to głupie "cześć". Na pierwszy rzut oka to całe wielkie technikum to nie mój świat, czuję się tam inna. Chciałabym jednak poznać większość na początku , przed tym jak każdy podzieli się na swoje "grupki" a ja zostanę na uboczu. Mam dość już siedzenia obok i słuchania muzyki. Chcę wyjść do ludzi , poznać ich , przestać się bać, wyciągnąć rękę do takich jak ja.
Nastolatka
Olimpiada misyjna w Rybniku
19 listopada w Szkole Podstawowej nr 19 w Rybniku odbyła się IV Międzyszkolna Olimpiada Misyjna. Celem tegorocznej edycji konkursu było przybliżenie postaci wielkich misjonarzy św. Arnolda Jansena, założyciela Zgromadzenia Misjonarzy Słowa Bożego oraz św. Józefa Freinademetza, pierwszego werbistowskiego misjonarza Chin, ludzi modlitwy i autentycznych świadków Ewangelii.
Maski wesołków
Mam świetną klasę, zgraną, pełną zdolnych ludzi. W szkole udaję wesołą, trochę na siłę staram się być zadowolona z siebie i z życia. Ale wystarczy, że wrócę do domu, a wszystko mnie drażni- szczególnie rodzice i ich różne obawy, uwagi. Płaczę, denerwuję się, kłócę. Nie mam w domu zrozumienia...
Gimnazjalistka
Ostatni będzie pierwszym, a pierwszy będzie ostatnim.
Znacie te słowa? Zanim o nich, to najpierw o gospodarzu, który wcześnie rano wyszedł z domu, bo chciał znaleźć robotników do pracy w swojej winnicy. I znalazł. I umówił się z nimi, że dostaną jednego denara za jeden dzień pracy. Zgodzili się. Kilka godzin później zauważył innych ludzi, bezczynnie stojących na rynku, więc też zaproponował im pracę.
Skarb świata odchodzi
Uczył mnie w minionym roku religii wyjątkowy i bardzo mądry katecheta. Nie uczył nas formułek, ale głębszego patrzenia na życie, Boga, Biblię. Poruszał trudne tematy. Pokazywał, że (wbrew temu, co dziś mówią ludzie) wiara ma tak naprawdę wielki sens. Dzięki niemu wiele osób z naszej szkoły i klasy uwierzyło. Sama też pod pewnym względem się nawróciłam. Tacy ludzie to prawdziwy skarb świata. Oprócz tego fajnie się z nim pośpiewało, był z nami na wycieczce klasowej i był zawsze chętny do rozmowy. Czasami naprawdę jej potrzebowałam, a on zawsze znajdował na to czas. Niestety, on odchodzi, co jest dla mnie ciężkie, płaczę, nie mogę się pozbierać. Co zrobić, by się tak nie zamartwiać?
15- latka
Najpopularniejsze
- Co czwarty bocian świata gniazduje w Polsce
- Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu
- "Triumf serca"
- Strażak bóbr
- Cenny podpis
- Dziś święto św. Jakuba Apostoła
- Czuwa nad waszym bezpieczeństwem w górach
- Znajduję Boga kiedy tylko chcę Go znaleźć
- "Obejmując z woli Narodu urząd Prezydenta"
- W Rzymie trwa Jubileusz Młodych
