wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1431 | WYNIKÓW
Konflikt mamy i córki
Dzisiaj kolejna awantura o nic. Mama zaczęła wykrzykiwać, że jestem okropna, że to się musi skończyć. Wytknęła mi winy, których nie było, ale nie przyjęła tłumaczeń. Uważa, że ja pyskuję, a ja tego tak nie widzę.
Ciągle mam wrażenie, ze mama jest zazdrosna, bo np. dostaję czasami od cioci drobne sumy pieniędzy. Mam jej za złe, ze nigdy ze mną nie porozmawia normalnie. Ciągle tylko temat szkoły i porządku w domu, ewentualnie czepiania się mnie. Stwierdziła nagle, ze na zbyt dużo sobie pozwalam. Ze przestanie mi dawać pieniądze, chociaż mam minimalne kieszonkowe, bo potrafię już trochę sama zarobić, do tego jestem oszczędna, Marzyłam o mamie- przyjaciółce, ale nic z tego.
15-latka
Pokazac miłośc
Chciałabym, żeby ktoś nam zaczął wyjaśniać tajemnicę, jaką jest wiara, to wszystko, tę niesamowitość, miłość... Przecież to może zupełnie zmienić... wszystko! A my się przyzwyczailiśmy jakby to była szkoła. Tutaj się zwykło wyjaśniać, że czystość przedmałżeńska jest po to, żeby sprawdzić faceta albo że kobieta jest dzięki temu lepiej przygotowana do macierzyństwa. Nie wyjaśnia nam się, czym jest małżeństwo, jaki to jest dar i jakie to jest niesamowite, że nie chodzi o regułę, że "jak się nie ożenisz i będziesz żyła z chłopakiem to po prostu będziesz w piekle!". Przecież Bóg nam to dał dla naszego dobra i szczęścia! A nam się to przedstawia jako przymus albo próbuje na siłę przypisać jakieś korzyści do tego. Przykro mi, ale nawet gimnazjalistom nie da się wcisnąć takiego czegoś. I wiem, na prawdę wiem, że oni wszyscy chcą dobrze. Pani katechetka mówi nam zawsze o tym wszystkim, żeby nas ochronić, jakoś przekonać do małżeństwa, ale mam wrażenie, że tylko właśnie po to, żebyśmy nie byli potępieni, bez zrozumienia, że to jest ze sobą połączone, że to jest niesamowite, a nie tylko jakiś kolejny przepis.
Gimnazjalistka
Gdy przyjaźń się rozpada
Mam przyjaciółkę, z którą dość dobrze dogadywałam sie od drugiej klasy.
Jednak ostatnio coś sie zepsuło. Siedzimy razem w ławce, ale niewiele ze sobą gadamy. Ona często zagaduje mnie na lekcji, kiedy próbuję się skupić. Daje mi dziwne znaki i pisze karteczki, z których nic nie rozumiem. Nie czuję, żeby między nami dalej była przyjaźń. Mimo to trzymam się blisko niej, bo nie mam nikogo innego, z kim mogłabym porozmawiać. Nasza przyjaźń się rozpada. Nie lubię jej tak bardzo jak kiedyś. Wolę inne koleżanki. Męczą mnie wyrzuty sumienia. Nie wiem co robić.
Nastolatka
Najpopularniejsze
- Smartfon przed 13. rokiem życia może poważnie zaszkodzić
- Ta praca w niedzielę Bogu się podoba
- Czy grozi nam burza magnetyczna?
- Dołącz do dzieci z całego świata
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Polacy zadecydowali. Od 2026 tylko czas letni
- Na ratunek duszom - już jest nowy numer
- Tajny tunel otwarty
- Papież Leon wzywa do modlitwy różańcowej
- Jesteśmy jak naczynia połączone
