wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 20515 | WYNIKÓW
Nikt nie powinien być samotny
Przyjaźniłam się kiedyś z o rok starszym chłopakiem. Ufałam mu, ale wpadł w złe towarzystwo, wyjawił mój ważny dla mnie sekret. Nie mogłam uwierzyć, że tak się zachował. Jednak poradziłam sobie. Teraz on jest kompletnie sam, odrzucony. Myślę, że może podejść do niego, pomóc. Wiem, jestem naiwna. Inni mówią, by go zostawić. Moim zdaniem nikt nie powinien być samotny. A co Pani radzi?
Nastolatka
To jest okropne
Moja koleżanka mówi że już nie wierzy w Boga. Jeśli z nią rozmawiam, w ogóle mnie nie słucha. Martwię się o nią, bo jeszcze wpadła w taką bandę, która opuszcza lekcje i nie chodzi do kościoła, opuściła się w nauce. Mało osób z klasy z nią się koleguje. To okropne. Mówi, że życie jest bezsensowne. A kilka miesięcy temu uważała inaczej. Co mam robić ?
12 latka
Powrót z oazy
Niezbyt chętnie wyjechałam na oazę. Wiele osób mnie namawiało, ale ja nie byłam do tego przekonana. A teraz nie mogę dojść do siebie po wszystkim, co tam przeżyłam. Słyszałam wiele entuzjastycznych relacji, ale nie podejrzewałam, że poznam tylu tak wspaniałych ludzi, że przeżyję tyle pięknych chwil. Po powrocie nie potrafię dojść do siebie i bardzo tęsknię do ludzi, do atmosfery, do wszystkiego. Łzy same lecą.
Oazowiczka
Kłopoty innej
W klasie brakuje mi koleżanek. Jesteśmy bowiem tak różne. One żyją głównie obgadywaniem, śmieją się z tematów, które mnie nie śmieszą. Aby się z nimi zakolegować, musiałabym być jak one, a mnie od plotek odrzuca. Na oazie dobrze się dogaduję, mam o kilka lat starszą dobrą koleżankę, możemy rozmawiać godzinami. Już nie wiem, czy upodobnić do dziewczyn w klasie i jak się ośmielić na spotkaniach oazowych.
Gimnazjalistka
Trwamy w przyjaźni
Bardzo się lubimy, wszyscy uważają, że pasujemy do siebie. Ale ustaliliśmy, że trwamy w przyjaźni, a coś więcej zostawiamy na później. Powiemy wszystkim, że jesteśmy parą. Oboje jesteśmy bardzo zajęci, dojeżdżamy do szkoły, w soboty zajęcia dodatkowe. Niedziele zostawiamy dla rodziny. Nie opowiadamy o tym nikomu, bo nikt tego nie rozumie. Ale jeśli jesteśmy dla siebie stworzeni, to przecież będziemy razem. Czy dobrze myślimy?
Gimnazjalistka
Siedzę, milczę, patrzę...
Mam siostrę i przyjaciółkę z którymi cały czas gdzieś jeździmy. Spotykamy się z koleżankami i kolegami. Moja siostra i moja przyjaciółka mają chłopaków. Gdy koleżanka nie miała, zawsze siedziałyśmy razem i czułam się normalnie, a gdy już się z nim związała, ja siedzę sama i do nikogo się nie odzywam i tylko się na nich wszystkich patrzę. Co mam zrobić, żebym była śmielsza.
Gimnazjalistka
Media społecznościowe jak hazard
Z raportu Państwowego Instytutu Badawczego NASK z 2020 r. wynika, że w dni powszednie nastolatki spędzają w sieci średnio niemal 5 godzin dziennie, a w weekendy ponad 6 godzin. 11 proc. młodych ludzi deklaruje, że jest aktywna w internecie przez ponad 8 godzin każdego dnia, 17 proc. z nich korzysta intensywnie z sieci po godzinie 22. Statystyki te mogą być jednak znacznie wyższe w okresie wakacyjnym.
Cyberbezpieczenstwo. Quiz 1
Drodzy Czytelnicy,
w ramach cyklu edukacyjnego „Cyberbezpieczeństwo”, realizowanego razem z LINK 4 opublikowaliśmy artykuł pt. „Pułapki wirtualnego świata” (wydanie MGN 4/2024 r.). Proponujemy quiz związany z tą publikacją. Quiz dostępny jest wyłącznie dla osób zalogowanych, a logować się można zarówno przez konto na wiara.pl, jak i konta na portalach społecznościowych (Facebook, Google+). Wśród osób, które prawidłowo odpowiedzą na wszystkie pytania, rozlosujemy nagrody.
Życzymy dobrej zabawy!
Trudna klasa
Bardzo trudno wytrzymać w mojej klasie. Dziewczyny po prostu ogłupiały- dwa, trzy tematy- czyli chłopcy, wygląd, wyśmiewanie innych. Z kolei chłopcy stali się wulgarni, popisują się, nie szanują dziewczyn, a one są z tego zadowolone. Mam koleżanki poza klasą, ale przecież nie chce stać z boku. Dawna przyjaciółka myśli tylko o tym, jak zwrócić na siebie uwagę chłopaków, jest nachalna wobec nich, pozwala się wyzywać, nie ma nic przeciwko temu.
Gimnazjalistka
Na spotkanie z Wielkim Gościem
Pamiętam dobrze moje pierwsze spotkanie z Janem Pawłem II. Było to w roku 1979, a więc 27 lat temu. Dla wielu z Was to prawie wieczność. Chodziłam wtedy do liceum. Było to w pierwszych dniach czerwca, kończył się rok szkolny. Przeważnie każdy myślał o ocenach, o świadectwie, aż tu jedna z koleżanek zaczęła przekonywać, że koniecznie powinniśmy spotkać się z Papieżem, że to ważne. I przekonała nas. Właściwie, dlaczego nie?
Najpopularniejsze
- Są najdłużej żyjącym małżeństwem na świecie
- Już jest adwentowy "Mały Gość"
- Jak odpoczywa papież?
- Adwent i święta szybko miną. Tęsknota pozostanie. Do końca życia.
- Nie możemy się spóźnić
- Plan na życie
- Współczesne miny
- 23 listopada 34. Niedziela Zwykła Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
- Czternastu Leonów
- U nas to rodzinne
