wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 357 | WYNIKÓW
Refleksje licealistki
Ostatnio w szkole pomiędzy mną a moją koleżanką nawiązała się dyskusja o związkach, partnerstwie, zasadach postępowania, moralności chrześcijańskiej z tym związanej etc. i... po tej rozmowie poczułam się przegrana. Nawet zaczęłam się zastanawiać, czy przez kierowanie się w "tych sprawach" chrześcijańskimi zasadami, nie skażę siebie na samotność. Oczywiście uważam, że postępuję słusznie obiecując sobie, że jeśli seks - to tylko z moim ukochanym mężczyzną i po ślubie kościelnym. Marzę o chłopaku/mężczyźnie, który to uszanuje i zaakceptuje, i sam będzie widział w tym korzyść i wypływające ze wstrzemięźliwości przedmałżeńskiej dobro dla nas obojga.. Jednak codziennie obserwuję rzeczywistość i martwi mnie to, że podchodząc tak ortodoksyjnie do sprawy, nie znajdę swojej drugiej, lepszej połówki. Sama nie zamierzam zmieniać swojej postawy, głęboko wierzę w sens tego wszystkiego.
Czy homoseksualizm to grzech?
Gdy chłopak zakocha się w chłopaku lub dziewczyna w dziewczynie, a są dobrymi ludźmi, to postępują zgodnie z Pismem Świętym? Czy pójdą do nieba? Mnie osobiście wydaje się, że miłość to miłość i każdy ma prawo być sobą, jednak moja koleżanka uważa, że to ciężki grzech i homoseksualizm powinien być tępiony. Może Ksiądz mógłby mnie trochę naprowadzić. Pozdrawiam z całego serca, Alex
Jak się dogadać?
Zaczęłam się spotykać z bardzo wartościowym chłopakiem. Nie wiem, czy nasze uczucie rozwinie się, czy przetrwa. Początki były bajeczne, ale teraz mam chwilami wrażenie, że jedno nie wie, czego chce drugie. Nie potrafię powiedzieć mu wprost, a on się nie domyśla, może ma inne potrzeby? Dla niego wszystko jest logiczne i proste...
Maturzystka
