wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1634 | WYNIKÓW
Nie uciekaj w Internet
Nigdy nie miałam koleżanek ani kolegów. Uważali mnie za jakąś inną, bo choroba w rodzinie itd. Jestem bardzo cichą, wstydliwą i nieśmiałą osobą. Znajomych miałam tylko wtedy, kiedy mieli jakieś problemy i potrzebowali jakiejś porady.W gimnazjum zaprzyjaźniłam się z jedną dziewczyna, potem pojawiła się druga i po jakimś czasie zaczęły mnie źle traktować, Nie rozumiały, że czasami chcę być sama. Mówiły, że mają dosyć mojej depresji. Ale pod koniec szkoły dogadałyśmy się, a w liceum mnie tolerują. Chciałabym mieć kogoś, kto mnie zrozumie, komu będę mogła się wyżalić, poczuć takie ciepło i miłość, bezpieczeństwo a z drugiej strony ostatnio na porządku dziennym unikam kontaktu z ludźmi. Jeśli z kimś szczerze rozmawiam, to internetowo. Tak poznałam chłopaka, któremu zaufałam bezgranicznie. Po kilku miesiącach nagle zerwał znajomość, usunął mnie z kontaktów. Bardzo mocno to przeżyłam.
17-latka .
Każdy może znaleźć swoje miejsce przy krzyżu Jezusa
Co najmniej 27 osób, w tym dwoje dzieci zginęło na południowym wschodzie Ukrainy – takie informacje w ostatnich miesiącach słyszymy często. Trudno w to uwierzyć, że w XXI wieku, dzieją się tak straszne – jak mówią świadkowie – makabryczne rzeczy. Zdjęcie, które widzicie poniżej zrobiono pod koniec stycznia, niecały miesiąc temu. Kilka dni wcześniej na dzielnicę mieszkalną w Mariupolu, portowym mieście położonym między Rosją a ukraińskim Krymem, spadły rosyjskie pociski zabijając mieszkańców.
Czy ja z tego wyrosnę?
Cokolwiek bym robiła, z kimkolwiek się spotykała, już nic nie daje mi takiej radości, jak kiedyś. Cały czas czuję, że do szczęścia po prostu czegoś mi brakuje. Mam pełną, kochającą się rodzinę, jestem zdrowa, oceny też niczego sobie. Wiem, powinnam doceniać, powinnam się cieszyć. Bo wszystko właściwie w porządku. Wszystko prócz stanu psychicznego. Znajomi palą zioło, a smutki zapijają tanim winem. A ja nie potrafię, jakoś po prostu wolę cierpieć, niż się czymś odurzać i udawać, że wszystko OK. Są chwile, w których czuję się szczęśliwa. Ale jedna taka chwila na
kilkadziesiąt złych chwil, to jak kropla na oceanie. Chciałabym wierzyć, że to wina hormonów, że ja z tego wyrosnę. Ale czy na pewno? Niech mi Pani pomoże.
15-latka
Dobra siostra
Dowiedziałam się, że będę miała kolejne rodzeństwo i będzie nas szóstka. Niby się cieszę, ale jednocześnie boję. Nawet nie o takie rzeczy jak mieszkanie, ale czy dam radę być dobrą najstarszą siostrą? Już teraz często się kłócę ze wszystkimi, mam raczej "trudny" charakter, tzn. jestem buntownicza, odważna, jednocześnie bezczelna, samolubna. Nie wiem. Proszę o radę.
Szóstoklasistka
