wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1935 | WYNIKÓW
Dobra Nowina o roczarowaniu
Chcę napisać trochę o lęku towarzyszącym relacji dwojga ludzi, którzy poznają się, spotykają, po prostu „mają się ku sobie”. Chodzi mi o tutaj o pewną nierozerwalnie związaną z tym zjawiskiem obawę. Zawierają się w niej uczucia niepewności, strachu, poczucie nieodwzajemnienia. Wątpliwości dotyczą pytań: Czy to wszystko ma sens? Czy to ten, ta? Czy nie angażuję się na próżno? Natomiast lęk odnosi się do potencjalnego zranienia i rozczarowania. Co do braku wzajemności, mam tu na myśli sytuację, kiedy jedna ze stron wykazuje więcej aktywności od drugiej, bardziej jej „zależy” , czyli tą wzajemność określiłbym jako odczuwanie na podobnym poziomie.Tak więc, znajdujemy się w samym środku owej rozwijającej się i dynamicznej relacji między dwojgiem zainteresowanych sobą ludzi. Wszystko pięknie, wszystko wspaniale, ale jest jedno małe „coś”, które mąci błogi spokój..
MIŁOŚĆ DO KONI
Chodzę do V klasy. Mam kłopoty z rodzicami, wciąż się kłócą, każdy powód jest dobry. Moją pasją stały się konie. Tato przez jakiś czas jeździł ze mną do stadniny, ale mu się odechciało. Samej nie chcą mnie za nic puścić. Może się gdzieś zapiszę, u nas są różne kółka, bo na konie to chyba już nie mam szans.
Zmęczona kłótniami
Aby radośnie zacząć dzień
Witamy się serdecznie, zawijamy smycze, dorośli się denerwują, rozplątują, a my specjalnie zawijamy je jeszcze bardziej. Taka poranna zabawa, której oczekują od nas dzieci, bo robimy widowisko. Czyż to nie sympatyczne, że wszyscy uczniowie i garstka przedszkolaków od razu się śmieją, komentują, oczywiście stoją i za nic nie chcą ruszyć, dopóki Pan lub Pani Koki nie zrobią z nami porządku? Przecież to takie ważne, by pożegnać rodziców z uśmiechem, w dobrym humorze.
Mocna osobowość
W klasie jest nas sześcioro, w tym jeden chłopak. Przez ostatnie dwa dni dwie moje koleżanki nie chodziły do szkoły i... wszyscy byli inni. Pozytywnie. Jedna z tych dziewczyn często rozpoczyna zupełnie niepotrzebne kłótnie, ale wszyscy stają w jej obronie. Idą za jej pomysłami, które często są bardzo głupie i takie nie dla mnie. Myślę, że dobrze wiedzą, że to co ona robi nie jest odpowiednie, ale chcą się przed nią popisać. A kiedy jej nie ma w szkole, każdy zachowuje się inaczej, jakby byli mniej spięci. Każdy wtedy jest sobą. Ja staram się być sobą zawsze, ale dziewczyny z klasy i kolega ulegają jej, mówią, że np. fajna jest tylko ta muzyka, którą ona lubi. Gdy jej nie było, kolega ze mną rozmawiał, żartował, ale gdy ona wróci, nie odezwie się do mnie.
Szóstoklasistka
Czy go ośmielać?
Próbuję zagadać do jednego chłopaka. Wiem, że mu się podobam. I on też mi się podoba. Tylko, że on się do mnie w ogóle nie odzywa. Z innymi koleżankami rozmawia normalnie, śmieje się. Ma nawet wspólne zainteresowania z niektórymi i na pewno lubi i je, i mnie, ale ja wiem, że mnie ,,w innym sensie". Chciałabym, żeby zaczął ze mną rozmawiać. Często zauważam, że ,,gapi się" na mnie. Co mam robić, żeby nie był taki nieśmiały?
12-latka
Najpopularniejsze
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
- Przejście przez szerokie i wąskie drzwi
- Modlitwa na górze
- Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie
- Księżyc minie Saturna
- Załącznik #9478431
- Dołącz do dzieci z całego świata
- Polacy zadecydowali. Od 2026 tylko czas letni
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Na ratunek duszom - już jest nowy numer
