wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 6145 | WYNIKÓW
Nie tędy droga
Moim najlepszym przyjacielem jest chłopak, z którym znam się od przedszkola. Bardzo dobrze się dogadujemy. Zawsze mogliśmy sobie nawzajem zaufać. W 6 klasie zdałam sobie sprawę, że jest dla mnie bardzo ważny i bardzo go lubię. Teraz już się nie widujemy codziennie, bo poszliśmy do innych gimnazjów. Przyjaciółka poradziła mi, żebym się z nim spotkała i powiedziała mu, co do niego czuję. Bardzo chciałabym to zrobić, ale boję się jego reakcji i odpowiedzi. Czy to jest dobry pomysł?
14-latka
Tylko Bóg może mnie obudzić
Obojętnie jak długa będzie chwila tu, na ziemi, po niej będzie wieczność bez choroby, bez cierpienia, bez smutku. To było na korcie, podczas gry w tenisa. Chiara miała wtedy 17 lat. Uderzyła rakietą piłkę i poczuła straszny ból w ramieniu. – Może to chwilowe, zaraz mi przejdzie – myślała. Lekarze początkowo też tak sądzili. Ale ból powracał. Dokładnie badania i diagnoza: rak kości z przerzutami. Chiara myśli: „Jestem młoda. Dam radę. Będzie dobrze”. W szpitalu nie chce myśleć o bólu, o chorobie. Pomaga innym.
Wyjaśnienie nieporozumień
Trafiliśmy razem do klasy i on zwrócił na mnie uwagę. Mówił, że jestem ładna, że bardzo mnie lubi. Wiem, że zakochał się, tylko nigdy nie potrafił mówić tego wprost. Uznałam, że jesteśmy jednak za młodzi, zmieniłam zachowanie, a on zmartwiony, że go olewam. Chcę krzyczeć, że mi na nim zależy, ale ukrywam to, a nawet napisałam mu, że nie mogę być jego przyjaciółką. Chyba przesadziłam, czuję się podle, bo to cudowny chłopak. Nic teraz nie wiem.
Gimnazjalistka
Wysoki problem
Mam niecałe 14 lat, a już mam 175cm wzrostu. Nie dość, że mam problemy z kręgosłupem, często mnie boli, to rówieśnicy są o wiele niżsi. jestem najwyższa w klasie, a inni śmieją się z tego i obgadują za plecami. Mam tego dość, a nadal rosnę. Na dodatek chłopak, który mi się podoba (i ja mu chyba też) jest o głowę niższy. Lubię z nim gadać, ale wtedy inni śmieją się i obgaduję, myślą, ze jesteśmy dziwni.
Wysoka
Poszukiwanie sensu
Wyróżniam się na tle rówieśników i raczej mnie to męczy. Nie mam żadnych problemów z nauką, bez wysiłku wygrywam konkursy, mam najlepsze oceny. Do tego wyróżniam się wzrostem. Ale z czego się cieszyć, jeśli ciągle mam starcia na treningach, wracam zdołowany, trener się mnie czepia, nie dogaduję się z kolegami. Czasami trenujemy z dziewczynami, ale to też do niczego. Pracuję nad swoim charakterem, chodzę na spotkania oazowe, ale ciągle mi coś nie wychodzi, wybucham, kłócę się, nie panuję nad sobą. Szukam sensu, męczę się..
14-latek
Najpopularniejsze
- Posłuchajcie piosenki roratniej
- Kłamstwo ma krótkie nogi
- Załącznik #9471731
- Fałszerstwa doskonałe. „Księga fałszerstw Franka fałszerza” dostępna jest w przedsprzedaży z autografem autora
- Fałszerstwa doskonałe. „Księga fałszerstw Franka fałszerza” dostępna jest w przedsprzedaży z autografem autora
- Uratowałeś mi życie
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
- Różne pożegnania
- Jesteśmy jak naczynia połączone
- Polacy zadecydowali. Od 2026 tylko czas letni
