wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1887 | WYNIKÓW
Oczekiwanie
Mam wrażenie, że z pewnym chłopakiem bardzo do siebie pasujemy. Wiele rozmawiamy, mamy podobny typ wrażliwości. Pomagam mu w jego licznych problemach oprócz jednego- nie mogę słuchać o tym, że marzy o mojej przyjaciółce, która go absolutnie nie chce. Skąd ta dziwna zazdrość? Przyznaję, że sama nie wiem, czego chcę. Jednocześnie cofam się i idę do przodu, skaczę i spadam, wszystko naraz. Mam bałagan w uczuciach. Bardzo często chodziłam kiedyś do kościoła, dużo włóczyłam się samotnie po mieście. Dostrzegałam piękno w najprostszych rzeczach, zjawiskach. Gdy się po raz pierwszy zakochałam pod koniec gimnazjum, wszystko przepadło. Do kościoła chodzę już tylko w niedzielę. Chciałabym umieć wierzyć jak kiedyś. Kiedy poznam tego jedynego, bo przecież on gdzieś mieszka, może nawet blisko.
Co się dzieje!?
Bardzo dobrze się uczę, nie palę, nie przeklinam, chodzę do kościoła, dużo się modlę, czczę Boga. No i co? Jestem niepewny, łobuzy się ze mnie śmieją, dziewczyny wolą słabych uczniów, którzy są wulgarni. Nie pojmuję tego! Chcę iść do dobrego gimnazjum, bez mojej klasy, ale nie wiem, czy to dobra decyzja.
12-latek
Najpopularniejsze
- Jezus jest naszym nauczycielem
- 1758 kilometrów w 13 dni
- Załącznik #9402206
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Rodzina Augustyna
