wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 422 | WYNIKÓW
Niewierząca dziewczyna
Zakochałem się w koleżance z klasy. Nie wiem, czy to miłość. Ale bardzo mi na niej zależy. Marzę, by doprowadzić do jej nawrócenia. Ona nie chodzi do kościoła, szydzi w wiary wyśmiewa moje przekonania. Mimo wszystko nie stać mnie na zerwanie, nie chcę też zadać jej bólu. Bo są przecież też piękne chwile. Ale jej stosunek do wiary coraz bardziej mnie martwi.
Licealista
Dobra rada mamy
Poznałam chłopaka. Zależy mi na nim i jemu na mnie chyba też. Powiedział, że ostatnio dużo myślał i musi mi to opowiedzieć. Jesteśmy umówieni na jutro. Czy w tym wieku mogłabym się z nim umawiać? Czy nie będę tego żałować? Rozmawiałam z mamą. Mówi, że to bardzo młody chłopak, że w tym wieku to wszystko szybko się zmienia. Żebym za wiele sobie nie obiecywała.
Gimnazjalistka
Przemyślenia wybrednej
Zastanawiam się, czy to ja jestem taka wybredna, że nigdy nikogo nie znajdę, czy po prostu nie znalazłam do teraz odpowiedniej osoby. Boję się, że zawsze będę taka wymagająca, a z drugiej strony jestem dumna, że nie chcę tylko zauroczenia i fajnej zabawy. Nie umiem nie szukać kogoś idealnego.
Gimnazjalistka
Jak go nawrócić?
Od września chodzę do klasy z pewnym chłopakiem. Od razu bardzo się polubiliśmy. W szkole nie możemy się nagadać, więc kiedy tylko wracamy do domu, łapiemy za telefony i piszemy ze sobą. Raz mnie przytulił. Bardzo często pisze mi, że bardzo mnie lubi, często wysyłamy sobie serduszka. Jestem wierząca, chodzę do kościoła. On o tym wie. Nie przeszkadza mu to. Sam do końca nie wie, czy wierzy. Chcę go nawrócić. Jeżeli będzie chciał ze mną chodzić - boję się, że jakąkolwiek decyzję bym nie podjęła - każda będzie zła. Jestem w kropce. Proszę o pomoc.
Siódmoklasistka
Siódmoklasistka
Spełnione marzenia
Parę miesięcy temu pisałam spanikowana, ze nigdy nie znajdę sobie chłopaka, że nigdy nie znajdę kogoś, kto by mnie pokochał. Bałam się, ze czeka mnie życie w samotności. Miałam żal do Boga, ze mimo tego, że widzi, jak bardzo potrzebuję uczuć, jak bardzo chciałabym po prostu należeć do kogoś- bo tylko wtedy czuję się szczęśliwa, mimo tego ze On doskonale o tym wie, z jakiegoś powodu "zsyła mnie na emocjonalne pustkowie", gdzie czuję się tak źle. Próbowałam zając sie hobby, robić coś interesującego- i zajmowało mnie to, ale mimo wszystko nie zdołało zagłuszyć tego, ze bardzo potrzebuję miłości. Potem pojawił się on...
17-latka
