wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3839 | WYNIKÓW
Wszystkiego się odechciewa
Odechciewa mi się wszystkiego, jestem bowiem zdołowana moją straszną klasą. Trafiłam fatalnie, ale nie zmieniłam szkoły, bo jest dobra, ma dobrych nauczycieli. Ale w tym roku mam wrażenie, że przez układy w klasie tracę najpiękniejsze lata mojego życia! Co z tego, że mam kochającą się liczną rodzinę, przyjaciół spoza klasy, jeśli codziennie przez tyle godzin przebywam w takim okropnym środowisku zazdrości, zawiści, plotkarstwa, intryg itd.
Gimnazjalistka, kl. III
Wartościowy kolega
Podoba mi się kolega z klasy. Znam go parę lat. Jest mądry i widać że jest w moim typie. Ale chyba podoba mu się inna koleżanka. Nie jest jego dziewczyną, ale się lubią. Ja wiem, że gdyby mnie lepiej poznał, moglibyśmy się zaprzyjaźnić. Ja nie jestem raczej z tych śmiałych osób. Boję się zaproponować nawet wyjazd na rowery. Niedługo jedziemy na wycieczkę parodniową. Co mam zrobić?
13-latka
Narodzenie Jezusa. Koniec wiecznej zimy
Dobra historia dla dzieci podoba się też dorosłym. Tak jest z „Opowieściami z Narnii”. Muszę się przyznać do poważnego błędu. Dopiero niedawno obejrzałam „Opowieści z Narnii”. Kiedy pięć lat temu w kinach pojawiła się pierwsza część „Lew, czarownica i stara szafa”, wszyscy naokoło powtarzali: „Musisz ten film zobaczyć…”, „Musisz ten film zobaczyć…”. No, i nie zobaczyłam. Wreszcie, przygotowując ten numer „Małego Gościa”, zobaczyłam pierwszą część. I jestem zachwycona.
Kamil
Szczęść Boże,
U mnie dopiero ferie zimowe się zaczęły i na razie nie nudzę się nawet troszkę. Mam kilka planów jak miło spędzić czas i mam nadzieję, że uda mi się je zrealizować.
Oczywiście jest również miejsce dla Pana Boga. W niedzielę zaczynamy rekolekcje, które będą trwały aż do Środy Popielcowej.
Na zdjęciu jestem z moim rodzeństwem, jest to pamiątkowe zdjęcie z roczku mojego braciszka.
Pozdrawiam
Nikt nie rozumie, co czuję
Mam ostatnio trudny czas. Walczę z uzależnieniem od elektroniki i od słodyczy. To moja ucieczka, bo w szkole nie uczyłam się, a w domu byłam okropna. Nienawidzę świata. Kolegów oceniam jako pozerów, a rodzinę jako wrogów. I jeszcze Bóg jakby gdzieś zniknął... Wiem, że to nieprawda, bo jestem pewna, że On jest, rodzina mnie mocno kocha, a koledzy mnie lubią. Ale co z tego, skoro nikt nie rozumie, co czuję. Jak z tym żyć? Pogubiona
Uporządkuj sprawy
Zaczęłam sporo rozmawiać z rok starszym kolegą, który mieszka w sąsiedztwie. On jest miły, chyba się mu podobam. Zakochałam się i dlatego nie mogę się uczyć, nie mogę spać ani spotykać z koleżankami. Boję się, że dziewczyny nie będą mnie lubiły, gdy się dowiedzą o moim zakochaniu. Może już coś podejrzewają, bo nie chce wychodzić z domu. Jestem załamana i nie wiem, co robić. Trwa wystawianie ocen, a ja nie mogę się skupić.
12-latka
Moje problemy
Jestem osobą o niskiej samoocenie, ale dostałam się do najlepszego gimnazjum w mieście. Nie radze sb z nauką. Boję się chodzić do szkoły. Boję się wyśmiania. Rodzice cieszą się z każdej oceny. Widzą, że się uczę. A ja cały czas poświęcam treningom, bo uprawiam sport od wielu lat Jednocześnie zaczęły się problemy sercowe. Teraz piszę z takim chłopakiem przez całe noce, ale w szkole ani słowa. Czy to ma sens?
13-latka
Gawrony na polu
Ze mną można iść wszędzie, bo nie ciągnę, nie uciekam, nie wdaję się w psie konflikty, czyli jestem jak wzorowa uczennica. Owszem, mam swoje wady. Ruszam jak szalona w pogodni za kotami, ptakami, a gdy wyczuję gryzonia- nic mnie nie powstrzyma. Dlatego tak się ucieszyłam, że Kuba zaproponował wyprawę na pobliskie pola. Właśnie myszy gromadzą zapasy, by przetrwać zimę, a ja mogę je nieco zdenerwować i kopać tam, gdzie wyczuwam ich obecność.
Płacz za gimnazjum
Jestem za bardzo sentymentalna. Kończy się nauka w gimnazjum i na samą myśl lecą mi łzy. Tak bardzo polubiłam szkołę, koleżanki, kolegów, nauczycieli i ogólnie atmosferę. Wiem, że powinnam się zmienić, bo kto to widział płakać za szkołą. Zastanawiam się, jak szybko ten czas minął, jak wiele się zmieniło, ciekawi mnie też przyszłość. Tutaj przeżyłam pierwsze zauroczenie i ciągle ten sam chłopak jest w moim sercu. Co zrobić, by nie być taką sentymentalną?
Gimnazjalistka
Dziwne rozstanie
Miałam chłopaka. Niby było dobrze, ale on taki humorzasty, raz szalony, to pełen pretensji. Jestem pierwsza w naszym kręgu, która miała chłopaka i podejrzewam, że niektóre dziewczyny bardzo to męczyło. Kiedyś szliśmy całą grupą, on rozmawiał z naszą wspólną koleżanką i nagle nastąpił między nami koniec. Od tego dnia nie odzywa się do mnie, ale też niczego nie wyjaśnił, nie zerwał. Podejrzewam, że ona coś na mnie nagadała. Jak to wyjaśnić?
14-latka
