wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 534 | WYNIKÓW
Jak wytłumaczyć dziecku stratę bliskiej osoby. Jak pomóc dziecku w żałobie
Strata bliskiej osoby to jeden z najbardziej traumatycznych momentów w życiu, zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci. Jak jednak pomóc najmłodszym przejść przez ten trudny czas? To pytanie nurtuje wielu rodziców i opiekunów. W tym artykule postaram się przybliżyć kilka nowoczesnych sposobów wsparcia dziecka w żałobie.
Przełamać nieśmiałość
Mam wielkie problemy z wyrażeniem swojego zdania. Ktoś coś mówi, ja myślę inaczej i – niestety- milczę. Czasami nawet potakuję, uśmiecham się, że niby ja też tak myślę, a to nieprawda. Koleżanki uważają, że przesadzam, że jestem wesoła, normalna, ale ja wiem, co mnie gnębi. To tchórzostwo, by się komuś postawić, sprzeciwić.
16-latka
Rewolucja w sercu i umyśle
Oglądając telewizję, często widzę, jak ludzie cieszą się i ekscytują zmianą wyglądu zewnętrznego, a ja czuję, że przeżywam taką samą euforię tylko w odniesieniu do mojego wnętrza: duszy, serca i umysłu...
Wewnętrznie czuję, że dzieją się ogromne rewolucje w moim sercu i umyśle i zmieniam się, a może po prostu dojrzewam religijnie. Dojrzewam do prawdziwej, głębokiej wiary, z której nikt mnie nie rozlicza i nie muszę jej pokazywać na zewnątrz i czuję, że moje rozmowy "w cztery oczy" z Panem Bogiem są dużo warte.
Studentka
Ekscytujący żywot maturzystki
Rwący strumień życia zaczął gwałtownie przyśpieszać. Do matury zostało już niewiele czasu. Zewsząd bombardują mnie opowieści o tragicznym stanie naszej wiedzy. Piszę raport z oblężonej twierdzy ładu i spokoju.Odpadłam z olimpiady polonistycznej na drugiej części etapu okręgowego, romantyczna historia z chłopakiem nie rozwinęła się wcale a wcale. To znaczy-przez miesiąc nasze rozmowy na czacie
zatykały internet w całej okolicy, a potem on zamilkł (może i nie ma czasu, ale gdyby mu zależało-ogarnąłby się już). Ani jedną, ani drugą porażką nie przejmuję się wcale a wcale.W obliczu nadchodzących matur zachowuję spokój. Wiem, że polski, matematyka i angielski pójdą mi co najmniej przyzwoicie, na polonistykę dostanę się na pewno, chociaż z MISHem mi się raczej nie uda.
Samotne 14-latki
Niektóre koleżanki mają już chłopaków i czują się ważne. Niby z nami rozmawiają, ale często nie mają czasu, mają swoje tematy, niby takie dojrzałe, a my dziecinne. Nie chce mi się z nimi spotykać, bo one nawet jak gdzieś wyjdą, to spieszą się do nich. Przestałam wychodzić, siedzę w domu, nawet płaczę, bo czuję się źle, nie lubię samotności....
14-latka
Kto ma sie zmienić?
Tak nie chcę wracać do szkoły, bo bardzo mi dokuczają. Dziewczyny śmieją się ze mnie, robią głupie uwagi na temat mojego wyglądu, strojów, chłopcy są wulgarni, chamscy, koszmar. Szydzą ze mnie. Potrzebują tylko czasami moich zeszytów. Nie lubię mojej klasy. Tak sobie myślę, że jeśli będą częstowali cukierkami z okazji urodzin, to w tym roku nie wezmę i życzeń nie złożę.
Licealistka
Najpopularniejsze
- O Frassatim „Mały Gość” pisał już prawie 90 lat temu
- Niemożliwe dokonało się dzięki Duchowi Świętemu
- Nasz Bóg nas słucha
- Załącznik #9402200
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
