wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1777 | WYNIKÓW
Tu i teraz
Dziewczyny natychmiast ją zagłuszyły i dalej podawać przykłady swoich nadmiernych obowiązków. No i zawsze następował dodatek o tym, jak wszystko się zmieni za kilka lat, gdy będą dorosłe, gdy będzie cudownie, swobodnie, radośnie. Położyłam łeb na łapach, zmarszczyłam czoło, bo coś mi się kołatało w mózgu, że miały zerwać z narzekaniem. Nic z tego, właśnie się nakręcały i lawina ruszyła. Są przemęczone, mają za dużo zadań, za dużo obowiązków domowych, są traktowane o wiele gorzej niż bracia, obojętnie, cz starsi czy młodsi.
By tęsknota nie przeszła w histerię
Właśnie skończyłam gimnazjum w prywatnej katolickiej szkole. Chodziłam tam 9 lat, a teraz do liceum rodzice kazali mi iść do szkoły publicznej. Jestem osobą bardzo wrażliwą i przywiązującą się do ludzi i miejsc, toteż na zakończeniu roku polało się dużo łez. Boję się, że sobie nie poradzę, że nie będę tam miała nikogo, komu będę mogła zaufać. Chyba nie nadaję się do innej szkoły, przynależę do tego miej-sca. Dodatkowo musiałam się pożegnać również z przyjaciółką. Pierwszy raz czuję w sobie taką kumula-cje wszystkich negatywnych emocji. Jeździłam nawet na rolkach, bo myślałam że jak się zmęczę, to nie będę miała czasu i siły, żeby to wszystko roztrząsać, ale niestety nie pomogło.
Licealistka
Gdy cała klasa wie...
Już cała klasa wie, że podoba mi się mój przyjaciel, a teraz to chyba raczej kolega. Ciągle mam z nim kontakt, i w dodatku cała klasa mnie z nim swata, oczywiście robią to dla żartów, ale ja wciąż mam nadzieję. On wie, że go bardzo lubię. On czuje się z tym niezręcznie, ale nie gadamy. Wiem też, jaka dziewczyna mu się podoba. Ta dziewczyna mnie nie lubi obgaduje. Czuję, że faktycznie zawsze będę sama. W nocy płaczę. Modlę się o dobrego chłopaka. Ale efektów nie ma.
15-latka
Krzyk to bezradność, lęk i słabość
Mam 11 lat i trzech młodszych braci. Często się z nimi kłócę. Głównie chodzi o to, że proszę ich i proszę, a oni nie reagują. Wtedy krzyczę. Wtedy wzywa mnie mama i mówi, że jest na mnie zła i że powinnam mówić do nich cicho. A ja mówię do nich na początku cicho, tylko mama tego nie słyszy.
11-latka
Inny w klasie
Kolega doszedł później do klasy. Nie zdążył się z nami zżyć, a reszta jest dosyć zgrana. To dziwny chłopak. Wykonuje nienaturalne ruchy, jak z kimś rozmawia, to bardzo się do niego zbliża, nie potrafi się wysłowić. Jest niesystematyczny, ciągle zapomina o sprawdzianach lub pracach domowych. Opowiada historie nie na temat i jest dla mnie dziwny nawet z wyglądu. Trudno pracować z nim w grupie. Postanowiłem ograniczyć kontakt z nim do minimum. Nie chcę być niemiły, ale nie znoszę jego obecności.
Gimnazjalista
