Na moim biurku stoi ramka
Lecz nic w niej nie ma.
Nie mogę na nią spoglądać co ranka,
I wracać we wspomnienia.
Na razie niech czeka samotna,
Jeszcze się doczeka.
Może będzie markotna,
Ale niech nie narzeka.
Może do niej trafi
Ktoś mi bardzo bliski
Niech stoi bo potrafi,
Kiedyś oddam jej wszystko.