wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 257 | WYNIKÓW
By tęsknota nie przeszła w histerię
Właśnie skończyłam gimnazjum w prywatnej katolickiej szkole. Chodziłam tam 9 lat, a teraz do liceum rodzice kazali mi iść do szkoły publicznej. Jestem osobą bardzo wrażliwą i przywiązującą się do ludzi i miejsc, toteż na zakończeniu roku polało się dużo łez. Boję się, że sobie nie poradzę, że nie będę tam miała nikogo, komu będę mogła zaufać. Chyba nie nadaję się do innej szkoły, przynależę do tego miej-sca. Dodatkowo musiałam się pożegnać również z przyjaciółką. Pierwszy raz czuję w sobie taką kumula-cje wszystkich negatywnych emocji. Jeździłam nawet na rolkach, bo myślałam że jak się zmęczę, to nie będę miała czasu i siły, żeby to wszystko roztrząsać, ale niestety nie pomogło.
Licealistka
Trudna sprawa
W piątej i szóstej klasie ciągle chodziłem z różnymi dziewczynami. W tej chwili absolutnie nie złożyłbym takiej propozycji nawet najmilszej dziewczynie. Bo mam sporo planów i wiem, że propozycja chodzenia to raczej zabawa niż dojrzała decyzja. Chcę to jakoś wyjaśnić dziewczynie, która w znaczący sposób mi się przygląda, czuję, że czegoś ode mnie oczekuje.
14-latek
Zmiana podejścia do dziewczyn
Gdy byłem młodszy, ciągle się zakochiwałem, proponowałem chodzenie szkolnym koleżankom, zrywałem itd. A teraz, gdy kończę II klasę gimnazjum, to nagle mi przeszło takie podejście. Teraz chcę się rozwijac, mam wiele zainteresowań i nie czuję potrzeby wiązania się z dziewczyną. No i dlatego nie wiem, jak delikatnie odmówic koleżance, która oczekuje ode mnie propozycji chodzenia.
Gimnazjalista
