Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk

Ojciec Pio czyli Francesco Forgione urodził się w Pietrelcinie 25 maja 1887 r. Już w dzieciństwie szukał samotności i często oddawał się modlitwie i rozmyślaniu.

W wieku 16 lat przyjął habit kapucyński i otrzymał zakonne imię Pio. W 1910 r. przyjął święcenia kapłańskie. Miał poważne problemy ze zdrowiem. 

Podczas modlitwy przed wizerunkiem Chrystusa ukrzyżowanego 20 września 1918 r. otrzymał stygmaty. Na jego dłoniach, stopach i boku pojawiły się otwarte rany - znaki męki Jezusa.

Kapucyn był mistykiem. Często surowo pokutował, bardzo dużo czasu poświęcał na modlitwę. Wielokrotnie przeżywał ekstazy, miał wizje Maryi, Jezusa i swojego Anioła Stróża. Bóg obdarzył go również darem bilokacji - znajdowania się jednocześnie w dwóch miejscach. 

Zakonnik niezwykłą czcią darzył Eucharystię. Przez długie godziny przygotowywał się do niej, trwając na modlitwie, i długo dziękował Bogu po jej odprawieniu. W czasie Mszy, która trwała nawet 2 godziny - zwłaszcza w momencie Przeistoczenia - ojciec Pio w widoczny sposób bardzo cierpiał fizycznie. Kapucyn z Pietrelciny nie rozstawał się również z różańcem.

Zmarł w swoim klasztorze 23 września 1968 r. Na kilka dni przed jego śmiercią, po 50 latach, zagoiły się stygmaty. Został kanonizowany 16 czerwca 2002 r. przez Jana Pawła II.