wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3634 | WYNIKÓW
Co jest najważniejsze?
Życiowy kosmos trzeba wciąż porządkować, spinać to, co się rozlatuje, wybierać to, co najważniejsze. Najważniejsze jest zdrowie – mówią ludzie, kiedy składają życzenia albo kiedy pytają, co jest w życiu ważne. I pewnie w tym dużo racji, ale inni powiedzą, że najważniejsza jest rodzina. A jeszcze inni, że szczęście, że miłość, przyjaźń…
Prawda wyzwala
Koleżanki dokoła wszystkie zakochane i ten jeden temat omawiają. A mnie to za bardzo nie pociąga. Lecz pod ich wpływem polubiłam jednego ze starszych kolegów. Tak się nam dobrze współpracowało podczas przygotowań do rorat, jasełek. Zaczęliśmy do siebie pisać- ja na wesoło, on na poważnie i trochę romantycznie. Pokazałam to przyjaciółce, która odpisała mu w moim imieniu, ale tak, jakbym była zakochana. Umówiła nas. Spacer był miły, ale poczułam wyraźnie, że to nie dla mnie. On zapytał, co miałam na myśli pisząc tak inaczej. Powiedziałam mu prawdę. Teraz mi głupio i wobec niego i wobec koleżanki. Jak to naprawić?
14-latka
Z winy pijącego ojca
Mój ojciec zawsze lubił popijać, nie można było na niego liczyć. Często pokazywał mi pogardę. Stałem się wycofany, nieśmiały, odkryłem świat książek, gier komputerowych i tam się zaszyłem. Nie miałem kolegów, mimo dobrych ocen nie wierzyłem, że coś mi się uda. Ten stan trwa i nie jest mi dobrze....
Student
Nikt nie jest ideałem
Jest w klasie pewna przesympatyczna dziewczyna. Siedzi sama na matmie, a to mój ulubiony przedmiot. Ona ma w tym przypadku pod górkę. Dobrze mi się z nią rozmawia, lubimy te same filmy. Marzę, by z nią siedzieć na matematyce, bo zauważyłem też, że ona jest najładniejszą dziewczyną, jaką znam. Chętnie pomógłbym jej w nauce. Jednak zdaję sobie sprawę z tego, że takie patrzenie na dziewczynę jest przedmiotowe. Niby ja tak nie patrzę. Ale mam swoje problemy, nie wiem, czy zbliżanie się do koleżanki ma sens. Daleko mi do ideału.
17-latek
Oczekiwanie
Mam kolegę, z którym dojeżdżam codziennie busem do szkoły. On jest rok
starszy, ale dość szybko złapaliśmy kontakt. Jest otwarty i wesoły. Poza szkołą nigdy nie gadamy, ale zawsze mówi cześć, gdy się spotykamy. Często wracamy razem do domu z kimś z moich rodziców. Lubię, gdy z nami wraca, jednak boję się, że to dla niego zobowiązanie, by ze mną rozmawiać. Mam wrażenie, że traktuje mnie jak koleżankę. Nie potrafię już czekać na
chłopaka. Nie chcę mu się narzucać, ale chcę też wiedzieć, czy moje zauroczenie może spotkać się z czymś z jego strony.
Licealistka
Myśl pozytywnie
Moja nowa klasa już się umawia przez portal społecznościowy. Mamy się poznać. Bardzo się tego boję, bo jestem nieśmiała. Do tego nie ubieram się super modnie, nie maluję się, nie palę, nie piję. A jeśli uznają mnie za dziwaczkę? Nie znam nikogo, bo dopiero się przeprowadziliśmy do tej miejscowości.
Licealistka
Najpopularniejsze
- Bóg najbardziej się uniżył
- Załącznik #9500985
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Roraty 2025 - Warszawa-Tarchomin
- Roraty z Papieżem i "Małym Gościem"
- Już jest adwentowy "Mały Gość"
- Rusza polska sztafeta Betlejemskiego Światła Pokoju
- Czekanie mi pomaga
- Adwent i święta szybko miną. Tęsknota pozostanie. Do końca życia.
- Są najdłużej żyjącym małżeństwem na świecie
