wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 19781 | WYNIKÓW
Arek w niebiańskiej drużynie
Austria, okolice Klagenfurtu, blisko granicy włoskiej. Około siódmej rano srebrna Toyota Avensis nagle skręca w prawo. Pisk opon, krzyk. Rozpędzony samochód uderza w metalową barierkę, wpada na betonową ścianę do tłumienia hałasu. Artur ginie na miejscu. Agnieszka doznaje wstrząsu mózgu. Nie pamięta jak doszło do wypadku.
Ciesz się z przyjaźni
Mam wspaniałego przyjaciela. Spędzamy razem sporo czasu, razem wychodzimy. Zaczęło mi na nim inaczej zależeć i dałam mu do zrozumienia, ze coś takiego się stało. Przeprosił i oświadczył, że jestem jego przyjaciółką, on moim przyjacielem nic innego nie czuje. Bardzo mi z tego powodu smutno.
Nastolatka
Uczyć się z mamą?
Jeszcze niedawno chodziłam na lekcje tańca, pływałam, grałam w koszykówkę ibyłam szczęśliwa. Ale nauka powoli zaczęła zabierać mi to wszystko. No i mama, która kłóci się ze mną, gdy dostaję dwóję z klasówki. Boli mnie, gdy koleżanka z tańca pyta, dlaczego już nie chodzę. A ja uczę się z mamą na siłę, od niedawna zaczynam się złościć na siebie, nawet płakać, kiedy każe mi się uczyć. Obchodzą ją tylko oceny z matematyki, czyli prawie same jedynki. Nawet nie zwraca uwagi, kiedy dostanę szóstkę z angielskiego czy piątkę z muzyki! Wszystkie moje koleżanki mówią że jestem głupia i dziwna, kiedy odmawiam im wyjścia z nimi na podwórko. Chyba moją jedyną rozrywką są książki które potajemnie czytam godzinami, ale boję się że wkrótce matka i to mi zabierze. Zamiast zachęcania mnie do nauki, mama raczej mnie zniechęca. Kiedy popełnię jakiś błąd, krzyczy na mnie, a ja...boje się. Tracę już wiarę w siebie, nie wiem co mam robić.
Nagłe uderzenie
Przyjaźnimy się od początku liceum i nagle uderzyło mnie uczucie. A ona, piękna i szalona, widzi we mnie przyjaciela. Toczą się w klasie dyskusje o przyszłości i ona mówi, że chyba wyjedzie daleko. Nie pokazałem, jak mnie to uderzyło. Dzisiaj zapytała, co powinna ubrać na spotkanie z chłopakiem...
Licealista
Niedostatek wiary
Historyjka o Marku może budzić śmiech, ale też politowanie i współczucie. Na pewno jednak nikt nie chciałby znaleźć się na miejscu bohatera opowiadania. Pół biedy, gdy ktoś zachowuje się przesądnie, bo się do tego przyzwyczaił. Gorzej, jeśli robi to z obawy o siebie i podporządkowuje temu całe życie.
