wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 874 | WYNIKÓW
Motyle postanowiły pobawić się w dwie drużyny. Zwyczajny, pomarańczowy motyl (siedzi na wewnętrznej stronie ramki) miał być sędzią. Motyl, który przebrał się za białego konia miał dowodzić pierwszą drużyną, a motyl zielony – drugą drużyną.
Drużyna motyla zielonego; motyl zielony mówi: "zobaczcie, tu rosną trzy kwiatki, musimy nad nimi przelecieć i sprawdzić, czy tam jest druga drużyna". Dowódca drugiej drużyny mówi: "zobaczcie, oni niedługo przelecą nad kwiatkami, musimy szybko stąd przejść i się schować. Tu rośnie morski kwiatek, i tu właśnie możemy się schować". Motyle zgłodniały i znudziły się tą zabawą. Były bardzo zmęczone, więc pofrunęły zjeść kolację, a potem od razu położyły się spać. Ta część mówi o tym, jak motyle się bawiły.
Tylko Bóg może mnie obudzić
Obojętnie jak długa będzie chwila tu, na ziemi, po niej będzie wieczność bez choroby, bez cierpienia, bez smutku. To było na korcie, podczas gry w tenisa. Chiara miała wtedy 17 lat. Uderzyła rakietą piłkę i poczuła straszny ból w ramieniu. – Może to chwilowe, zaraz mi przejdzie – myślała. Lekarze początkowo też tak sądzili. Ale ból powracał. Dokładnie badania i diagnoza: rak kości z przerzutami. Chiara myśli: „Jestem młoda. Dam radę. Będzie dobrze”. W szpitalu nie chce myśleć o bólu, o chorobie. Pomaga innym.
Gada jak nakręcona
Koleżanka psuje moją przyjaźń z kolegą, dokuczając mi nieustannie, że się zakochałam. Chłopak odsuwa się teraz ode mnie. A ja absolutnie nie jestem zakochana, śmieszy mnie chodzenie w naszym wieku. Lubię z nim rozmawiać, mamy wspólne zainteresowania, ale ta gaduła miesza jak może. Nie przejdzie obok, by nie zakpić, nie zapytać, nie mrugnąć porozumiewawczo, że ona niby rozumie. Nie podejdę do niego i nie powiem, że nie jestem w nim zakochana. Jak mu dać znać o tej sprawie?
12-latka
Nachalność nie ma sensu
Przyjaciółka zakochała się w koledze i szaleje. Powiedziała mu o tym, namawiała, by stali się parą, on odmawia, ona namawia mnie, bym go przekonała. A kilka tygodni temu była „zakochana” w innym koledze. Chłopcy jej nie lubią, śmieją się z niej. Ale przy okazji i ja tracę, bo jestem jej przyjaciółką. Mam już dość jej gadania, narzekania, poruszania tylko tematu chłopaków, skupiania się tylko na sobie.
Przyjaźń czy cierpienie?
Pół roku temu doszło między mną i przyjacielem do konfliktu. Był to już
któryś z kolei konflikt dlatego powiedziałem, że musimy od siebie odpocząć. Po tym czasie przyjaciel znów chce wrócić do przeszłości. Ale ja nie. Wiem już, ile razy tak robiliśmy i za każdym razem tak samo się to kończyło. Nie chcę po prostu znów cierpieć przez wzajemne obrażanie się itp. Tak już wracaliśmy do przyjaźni chyba ze 100 razy. Jak powiedzieć mu, że to już przeszłość i ze możemy przejść tylko na stosunki koleżeńskie? Proszę o pomoc.
11-latek
