wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5198 | WYNIKÓW
Ukryty skarb
W mojej szkole bardzo podoba mi się mój kolega z klasy. Na początku rozmawialiśmy prawie na każdej przerwie, ale potem dziewczyny i chłopaki zaczęli się z nas śmiać, że się zakochaliśmy. Trochę się zawstydziłam na początku. Nawet wychowawczyni zaczęła nam dogryzać. Wtedy to się odsunęłam od niego. A tak dobrze się dogadywaliśmy. Teraz on nawet na mnie nie patrzy. Popularne dziewczyny zaczęły do niego podchodzić, rozmawiać, żartować i nikt nawet słowa nie powie. Tylko dlaczego ja nie mogę z nim gadać a one mogą? Bardzo go lubię i chce po prostu się z nim przyjaźnić..
Nieszczęśliwa Nastolatka
I to ma być ideał?
Na przystanku wsiadł pewien chłopak. Od tego momentu nie potrafię trzeźwo myśleć. Kompletny ideał pod względem wyglądu. Zupełnie sfiksowałam na jego punkcie. Koleżanka go zna. Podobno to fajny chłopak. Ale ja jestem nieśmiała, więc całymi nocami płakałam, wpatrując się w jego zdjęcie. Koleżanka mnie skołowała i napisała do niego o mnie, potem ja próbowałam do niego napisać, ale on milczał. Czułam się jak kretynka. Już wiem, że on nie chodzi na religię, pije alkohol, coś tam bierze. Kończy technikum i pewnie wyjedzie. Jak go wyrzucić z serca? Próbuję nawiązać kontakt z innymi, ale ciągle myślę o nim.
"Otwarte okno"
Moje dzieciństwo było ciężkie z pijącym ojcem. Aż tu niedawno ojciec przestał pic, rzucił też palenie, wystraszył się choroby. Niestety, wcale nie jest teraz łatwiej, bo ojciec jest drażliwy, do wszystkiego się wtrąca, a z mamą to się im raczej nie układa. Tymczasem ja bym się chciała im zwierzać z moich problemów. Już za rok matura, co dalej, tyle spraw. Mam cudownego chłopaka, świetnie się dogadujemy, mam grupę przyjaciół, ale dom to miejsce, w który najczęściej wybucham, czego się potem bardzo wstydzę. Czy to za wielkie pragnienie, by można się z rodzicami dogadywać, rozmawiać, szukać wsparcia?
Licealistka
Obawy przed egzaminem
Przez wakacje czytałam repetytoria gimnazjalne, aby jak najlepiej przygotować się do egzaminu. Mimo, że mam same piątki, chciałabym pouczyć się dobrze ze wszystkich przedmiotów, aby wypaść jak najlepiej i dostać się do wymarzonego liceum na profil biologiczno-chemiczny. Jednak ostatnio mam wątpliwości co do tej nauki, bo co jeśli trema przed egzaminem, którą teraz toleruję, bo motywuje do nauki, potem, gdy będę go pisać, przerodzi się w panikę? Nie chcę dać się zwariować, ale z drugiej strony, gdybym się wcale nie uczyła, będę się jeszcze bardziej bać, że mogłam lepiej. Nie umiem podejść do tego na luzie.
Gimnazjalistka, kl. III
Co Was dzieli?
Po kilku bardzo udanych spotkaniach, podczas których odsunęłam się, gdy czułości było za wiele- zamilkł. Potem zadzwonił i przepraszał, wyjaśniał, że do siebie nie pasujemy. Zabolało mnie, że nie powiedział mi tego w twarz, tylko dzwonił. Uznaję to za rodzaj tchórzostwa. Za miesiąc mój półmetek i nie mam z kim iść. Napisałam do niego, zgodził się dosyć chętnie. Nie ukrywam, że nadal w głębi serca coś czuję, tęsknię. Czy spróbować odnowić relację? Wiem, że on chce iść na kurs tańca, ale nie ma z kim, więc może pójdziemy razem? Bo i ja o tym marzę. Nie chcę wyjść na desperatkę, ale..
17-latka
