wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 544 | WYNIKÓW
Najmłodsza w klasie
Jestem prawie dwa lata młodsza od ludzi w klasie. Poszłam jako sześciolatka. W sumie uczę się najlepiej. Mam dużo znajomości. W klasie niestety pojawiły się grupki. Należałam do jednej. Były tam najwyższe władze klasy - przewodnicząca i jej psiapsióły. Zawsze im podlegałam. Chciałam, żeby mnie lubiły. Aż przejrzałam na oczy, że one mnie wykorzystują. Były moimi przyjaciółkami. Gdy się próbowałam od nich odciąć, doszło do kłótni. Jedna z nich sprawiła mi przykrość w Internecie. Byłam wściekła (już jest dobrze i sprawa załatwiona). Chciałam zamknąć znajomość. Cały czas mnie obrażają, nie potrafię, nie radzę sobie. Dla nich to chyba problem, że jestem młodsza. Nie wiem. Teraz są wakacje. Trochę obawiam się powrotu. Jak to będzie?
Młodsza szóstoklasistka
Dziwne zachowanie
W klasie jest dziwny wobec mnie chłopak. Swobodnie rozmawia z koleżankami, a mnie omija szerokim łukiem. Kilka dziewczyn z nim chodziło, ale nie było to trwałe. Jeśli już się do mnie odezwie, to zazwyczaj jest to przekleństwo lub jakaś chamska odzywka. Wtedy ja również odzywam się niespecjalnie miło, ale nie aż tak jak on. Jeśli jesteśmy przypadkowo sami, zachowuje się w miarę normalnie i można z nim spokojnie pogadać. Kiedyś musiałam obok niego usiąść i powitał mnie pięknie, a potem szybko dodał, że nie wie, dlaczego tak powiedział. Czy z jego za-chowania można coś wywnioskować? Jak ja się powinnam zachowywać wobec niego?
Gimnazjalistka, kl. III
Paraliżujący lęk
Nasza bardzo ceniona polonistka jest pewna siebie, czasem żartobliwa, ale zarazem niezwykle ironiczna, często patrzy na nas z góry - na klasówkach śmieje się, jak gdyby dając nam do zrozumienia, że nic ciekawego i mądrego nie napiszemy. Zauważyłam też, że do niektórych odnosi się źle. Bywa wówczas arogancka. Ceni ludzi, którzy są pewni siebie, lubią dyskutować. Boję się cokolwiek mówić na lekcjach, zgłaszać się, każda odpowiedź wiąże się ze stresem. Ja nigdy nie byłam z tych, którzy się wymądrzają na lekcjach, wolę prace pisemne, nie lubię się odzywać, bardzo wstydzę się opinii ludzi w klasie i pani przede wszystkim. Bardzo mnie to dręczy…
Licealistka
Pomaganie to nie wyręczanie
Dziewczyny mówią np. „Dopóki nie dasz zadania, nie będziemy Cię znać.” Wychowawczyni bardzo lubi te dziewczyny (bo są cool, modne, obeznane i się podlizują!), więc na nic skarga. Jest mi przykro, bo jestem jedynie do zadań i do pomocy. Cichą, szarą myszką nie jestem, ale nie wiem, jak się przeciwstawić. Pomocy, ja chcę najpierw po dobroci!
Szóstoklasistka
Przygotować się na "atak"
Nie zauważałam, że przyjaciółka mnie niszczy i wykorzystuje, bo myślałam, że o to chodzi w przyjaźni, że jej zachowanie jest normalne. Szydziła z mojego wyglądu, okazywała dumę, że sytuacja w jej rodzinie jest dobra, a u mnie ciężko. Musiałam za nią pisać drobne sprawdziany, bałam się, że jeśli się sprzeciwię, to powie w klasie o problemach z moim ojcem. Wreszcie zaprzyjaźniłam się z inną dziewczyną, ale zbyt szybko podałam jej anonimowe konto, gdzie pisałam o swoich problemach. No i wybuchła afera, że niby dawną przyjaciółkę oczerniałam i jej mamę też. Udało mi się sprawę wyjaśnić, ale jest zawistna i szybko nie odpuści. Jak mam się zachować kiedy po raz kolejny "zaatakuje"?
16-latka
Czy to się da połączyć?
Zwróciłam na niego uwagę już pierwszego dnia w liceum. Coraz bardziej mi się podobał. Rozglądałam się, z kim się zadaje, do jakiej klasy chodzi i czy możemy mieć wspólnych znajomych. Okazało się, że ma FB i mieszka w tym samym mieście co ja. Nie chcę zakładać FB ani Snapchata, bo to pożera czas i uzależnia. Myślę, żeby o nim zapomnieć, przecież nie wiem, jaki jest. Może powinnam zająć się nauką albo integracją w mojej klasie? Mam mało czasu i chcę mieć jak najlepsze wyniki w nauce. Jednocześnie nie mogę o nim zapomnieć, codziennie widzę go w szkole, jestem rozkojarzona i nie wykorzystuję czasu. Bardzo bym chciała, żeby do mnie zagadał, ale nie wiem, czy będę miała czas jakikolwiek związek.
15 latka
Potrzebna szczera rozmowa
Oboje dobrze się uczymy, pomagamy sobie czasami, ogólnie spędzamy razem przerwy, idziemy gdzieś po lekcjach. Powiedział, że chciałby innej relacji niż przyjaźń, ale ja jasno powiedziałam, że możemy się przyjaźnić, więcej nic. Niczego to nie zmieniło. Sądzę, że on liczy na to, że zmienię zdanie. Powoli źle się z tym czuję. Tak, jakbym go wykorzystywała, bo miło jest razem coś załatwiać, żartować, uczyć się, tym bardziej, że on jest bardzo zdolny. Boję się, że go znowu zranię, że to egoistyczne z mojej strony. Bardzo pilnuję swojego zachowania, by to nie były sprzeczne sygnały, ale nie wiem, czy on to widzi.
Maturzystka
Góra zwycięstwa
Józef Chełmoński wielkim malarzem był. Kojarzycie go chyba, prawda? No, „Bociany”, „Babie lato”, takie rzeczy. A Kazimierza Pułaskiego kojarzycie? Niektórzy pewnie tak, zwłaszcza jeśli uważali na historii. Chodzi o dowódcę konfederacji barskiej i generała wojny o niepodległość USA. No. A teraz jeśli połączymy te dwie postacie – to co nam wychodzi?
