wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 6145 | WYNIKÓW
Męcząca babcia
Kocham i szanuję moją babcię, ale coraz trudniej z nią wytrzymać. Terroryzuje całą rodzinę, a szczególnie mamę. Marudzi i krytykuje wszystkich. Przerywa każdą moją rozmowę z mamą. O byle co się obraża, a wtedy zmartwiona mama we wszystkim jej ulega. Rozumiem, że babcia ma za sobą pracowite życie, odchowała wnuki, ale ja też potrzebuję mamy. Od miesięcy nie rozmawiałyśmy, nie mamy chwili dla siebie, bo ledwie wróci z pracy jest na usługach babci. Czy można jakoś tę sytuację zmienić, bo przecież rodzina coraz bardziej cierpi.
Wnuczka
Niech Bóg to ogarnie....
Widzę, że moje licealne podejście, że na studiach będę miała mnóstwo czasu na miłość, było nieco… abstrakcyjne. Wiem, że to nie ja rozdaje karty i wiem, że się dostosuję, ale… mogę chcieć, prawda? Z tym dostosowywaniem się do woli Bożej to swoja drogą też nie takie proste. Czasem w chwili szczególnej tęsknoty słyszę w swoich myślach “Czekaj” (czasem z jakimiś jeszcze delikatnymi obietnicami szczęścia), wtedy albo spływa na mnie spokój, albo przeciwnie - jakaś złość, że znów, znów tylko “Czekaj”…. Ale to nic, Bóg widzi i niech On to ogarnie: i mój spokój, i zniecierpliwienie. Wszystko. Pewnie nie pierwszy raz to ogląda i da sobie z tym radę, zresztą, że tak powiem, nie ma wyboru. Ja Mu go nie pozostawiam, modlę się, proszę, zawierzam, więc musi mi pomóc, inaczej będę bardzo zła! A złej mnie chyba Bóg nie chciałby chyba mieć na karku.
Studentka
