wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 590 | WYNIKÓW
Przestrogi licealistki
Wszystko zaczęło się na początku gimnazjum. Zawsze byłam szczupła, wręcz chuda, ale wtedy chciałam być ciągle w centrum uwagi, zauważona, doceniona, podziwiana, we wszystkim najlepsza. Już wtedy wiedziałam, że nie mogę taka być, ale podświadomość, uczucia, o wszystko było ode mnie silniejsze. Wpadłam na pomysł: anoreksja. Pomyślałam, że kiedy będę ją mieć, to ludzie będą się nade mną rozczulać, a ja będę z tego powodu przeszczęśliwa. To była początkowo największa motywacja, która gdzieś miała też swoje odnośniki, rozgałęzienia, powody mniejsze lub większe. Z czasem jednak musiałam stawać się bardziej wiarygodna. Odeszły słodycze, zaczęłam liczyć kalorie. Chudłam szybko, bo organizm był bardzo młody, dużo się ruszałam, szło gładko. Robiłam to wszystko oczywiście bardzo na pokaz. Potem pojawiły się jakieś pierwsze wyrzuty sumienia, postanowiłam z tym zerwać.
Dokąd zmierzamy?
Do czego ten świat zmierza? Jeśli nie pijesz i nie palisz, a dobrze się uczysz, jesteś kulturalny, to jesteś gorszy w mniemaniu gimnazjalistów? Znajdą się tacy, którzy Cię docenią. Ale inni wyśmieją. Nie przejmuję się tym szczególnie. Ale się martwię. Co będzie z tym krajem, gdy to pokolenie dojdzie do władzy? Jest to przykre jakie są główne wartości dla gimnazjalistów. To, że się ze mnie śmieją, to nic przywykłem. Ja chcę dojść daleko i być kimś, a nie tak jak ci wszyscy co nie pokończą gimnazjum. A uważają się za lepszych, bo mają więcej maja siły fizycznej. Dokąd my zmierzamy?
14-latek
Najpopularniejsze
- W niedzielę inauguracja pontyfikatu Leona XIV
- Zróbmy coś dobrego
- Załącznik #9220881
- Bazylika św. Pawła za Murami w Rzymie
- Alicja w krainie cudów
- 7 maja odbędzie się konklawe
- Papież Franciszek i "Mały Gość"
- Jest nowa książka naszego dziennikarza
- Trwa najpiękniejszy miesiąc w roku
- Czy święci chodzą w niebie w aureoli?
