wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 11538 | WYNIKÓW
Prorok z paletą
Podobno Jacek Malczewski mówił studentom malarstwa: „Malujcie tak, aby Polska zmartwychwstała”. I bardzo słusznie mówił, bo gdyby malowali byle jak, toby Polska, zamiast zmartwychwstać, tylko się przewracała w grobie. A była w tym grobie z powodu zaborów, które, jak wiadomo, na dłuższy czas pozbawiły naszych przodków własnego państwa.
Problem z komunikacją
..Nie potrafię przyjaciółce powiedzieć, jak bardzo mnie uraziła i przypuszczam, że teraz to ja okażę się tą "złą". Chętnie zerwałabym z nią kontakt, nie podając nawet przyczyny, ale chodzimy do tej samej szkoły i grupy (na studiach) i będzie to niemożliwe. Ona przyjmuje pozę dziecka potrzebującego opieki....
Wściekła
Jeszcze o nieklejących się rozmowach
Ostatnio na stronie pojawił się list nastolatki, na temat "klejenia się" rozmów. Zgadzam się z Panią, że nic na siłę. Ale mam pytanie, czy jeżeli wygląda to tak, że raz rozmawia się z chłopakiem dobrze, a czasami właśnie tak się nie klei i nie ma tematów, to radzi Pani, żeby postąpić tak samo, czy próbować jakoś jednak "poskładać" te rozmowy? Starać się coś wymyślić itp. Poza tym, też myślę, ze dziewczyna nie powinna wychodzić z inicjatywą, ale czasami rozumiem, że jest to trudne. A jak Pani się na to zapatruje?
Gimnazjalistka
Niepokoje gimnazjalistki
Jestem w gimnazjum i mam straszny problem ze stresem. Codziennie rano, gdy wstaję i wiem, że muszę iść do szkoły od razu jestem spięta. Uczę się
dobrze i mam fantastyczny kontakt z rówieśnikami, nauczyciele bardzo mi odpowiadają, lecz gdy nauczyciel prosi, żebym podeszła do tablicy lub coś
powiedziała, to mam ochotę zapaść się pod ziemię. Problem leży po prostu w mojej głowie... nie wiem jak sobie z tym poradzić. Druga sprawa to oczywiście chłopak. Wiem, że to może wydać się infantylne i już nudne, ale podoba mi się bardzo jeden taki. I cenię Go pod każdym względem. Na początku wydawało mi się, że On też jest mną zainteresowany, ale teraz zaczynam mieć co do tego wątpliwości. Ostatnio "przypadkowo" Go widziałam i nagle zwolnił kroku i zaczął uśmiechać się i śmiać do kolegi. Moim zdaniem to było pozytywne, ale nie jestem pewna. A poza tym jest kilka lat starszy. Strasznie mi zależy i nie mogę sobie wybić z głowy, jak na mnie patrzył- tego szczerego wzroku i tego uczucia spokoju i bezpieczeństwa kiedy przy mnie stoi i kiedy się uśmiecha. Co mi Pani radzi w tej kwestii?
Gimnazjalistka
Obie obrażone
Pisaliśmy na temat swojego zachowania i koleżanka się na mnie obraziła, bo tę jej wadę skrytykowałam, ujawniłam. Zajrzała do mojej kartki i to przeczytała. Przepraszałam ją już wiele razy, ale zerwała ze mną kontakt. Ja zresztą też się na nią obraziłam, ale już bym chciała to zakończyć. Nie wiem, jak naprawić to, co sama zepsułam.
Gimnazjalistka
Zauroczenie przeszło
Muszę Pani powiedzieć, że po tym spotkaniu naszej grupy oazowej wiele się zmieniło. Ja uśmiecham się coraz częściej do tego chłopaka, a , co za tym idzie, również do innych. Jakoś zaczęłam nabierać pewności siebie, mniej daję się lenistwu, a jeżeli chodzi o zauroczenie to ... tak jakby trochę mi przeszło. Ale nie zdziwię się jak za miesiąc, rok, a może i tydzień, znowu się w nim zakocham.
Nastolatka
Najpopularniejsze
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój!
- Stań się jak dziecko
- Zajmij się swoim życiem
- Załącznik #9435628
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Car na rowerze do Rzymu
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
